Latające książki: 2022

grudnia 27, 2022

Harry Potter i Zakon Feniksa - J. K. Rowling

Od mojego ostatniego zaglądnięcia do Zakonu Feniksa minęło kilka lat i bardzo przyjemnie było wrócić do tej książki ponownie. Widać tu już wyraźnie, że ta część jest dla nieco starszego czytelnika. W Hogwarcie i poza nim zrobiło się niebezpiecznie. O ile film widziałam całkiem niedawno, tak po książkę nie sięgam co chwilę i bawiłam się znakomicie.

Krótko o fabule.

Harry Potter nie ma w tym roku lekko. W wakacje czuł się odcięty od informacji, a kiedy zaatakowali go dementorzy musiał stawić się na przesłuchanie do ministerstwa i wyjaśniać dlaczego użył magii. Mało kto ze świata czarodziejów wierzy, że Voldemort powrócił. Znowu został zebrany Zakon Feniksa który niweczy plany Voldemorta, ale Harry, Ron i Hermiona ze względu na wiek nie są dopuszczani do pełnych informacji. Wiele rzeczy muszą odkryć na własną rękę. W Hogwarcie natomiast pojawia się Dolores Umbridge, która obejmuje posadę nauczyciela obrony przed czarną magią. Wkrótce za zgodą ministerstwa zostaje Wielkim Inkwizytorem i zaczyna wprowadzać w szkole zmiany i terror. Harry z przyjaciółmi na własną rękę zaczyna uczyć jak się bronić, a przez cały rok śnią mu się dziwne drzwi.

Spojrzenie po latach.

Patrząc na tą książkę ponownie, stwierdzam, że Harry jest tu jednak strasznym dupkiem, szczególnie na początku książki. Ja rozumiem, że był zły na odsunięcie go od informacji i na te wszystkie szlabany początkiem roku, ale zachowywał się jakby zupełnie nie myślał. Nie pamiętałam że te fochy były aż tak intensywne i bardzo mnie jego postawa irytowała. Jestem za to fanką profesor McGonagall i tego jak umiała zgasić Umbridge. U naszych przyjaciół okres nastoletniego buntu jest już w pełni. Zaczynają się pierwsze bardzo nieporadne randki. Zbiegło się to z silnym stresem przed egzaminami i kolejnymi decyzjami Umbrdge, które sprawiły, że Hogwart przestał być przyjemnym i bezpiecznym miejscem dla uczniów.

Mogę też z przyjemnością napisać, że zaproszenie do projektu drugiego ilustratora, Neila Packera, wyszło na plus. Ilustracji jest bardzo dużo. Jim Kay odpowiada głównie za duże ilustracje i ozdobniki do rozdziałów, a Packer zrobił całą masę mniejszych i większych pojedynczych elementów do tekstów i fajne wielkie infografiki. W porównaniu do Czary Ognia, gdzie trochę ponarzekałam, jest dużo lepiej i aż milej się czyta.

Patronus

Drzewo genealogiczne Rodu Blacków

Luna i Harry w pociągu do Hogwartu

Peron pełen uczniów.

Przykład ozdobnych, małych rysunków w tekście.

Grafika z korytarzem Szpitala Świętego Munga

Ozdobna grafika wokół tekstu. Takie coś robi wrażenie może nawet bardziej od samych ilustracji postaci.

Piękny rysunek na początku rozdziału.

Szczegóły:
Tytuł: Harry Potter i Zakon Feniksa
Tytuł oryginalny: Harry Potter and the Order of the Phoenix
Tom: 5
Autor: Joanne Kathleen Rowling
Wydawnictwo: Media Rodzina
Liczba stron: 568

"Harry Potter i Zakon Feniksa” do kupienia na Bonito

Czytaj dalej »

grudnia 19, 2022

Zimowe zaręczyny - Christelle Dabos

Magia w świecie steampunku.

Tom 1 serii Lustrzanna to książka niby opierające się na podobnym podobnej strukturze co inne książki młodzieżowe, ale jednak ma w sobie tą niezwykłość i wyjątkowość nowego świata który stworzyła autorka.

Nasza bohaterka to Ofelia. Jest czytaczką, która dotykiem dłoni może przeczytać historię każdego przedmiotu, a oprócz tego jest w stanie przechodzić przez lustra. Jest również typem osoby lubiącej pracować samotnie, bardzo niezdarną ale też skrytą, a na pewno można o niej powiedzieć, że absolutnie nie garnie się to do zamążpójścia. Okazało się jednak, że z jej rodzinnej arki Animy musi wkrótce wyjechać, bo została zaręczona z Thornem, mężczyzną z zupełnie innej arki – Bieguna i jej stolicy, latającego Niebiasta.

Mroźne i tajemnicze miasto.

Tam trafia do świata mroźnego i zupełnie innego od tego który zna. Wszędzie jest pełno iluzji, a wszyscy zdają się grać w jakąś grę i kierować się zasadami, których ona nie pojmuje. Ciągle jej powtarzają, że jest niebezpiecznie i ma się nie wychylać i ukrywać w wielkim mieście o wielu piętrach, gdzie przeżywa różne drastyczne przygody kamuflując swoją tożsamość. Ofelia stara się być niezależna i robi wiele rzeczy po swojemu i wbrew temu o co prosił ją Thorn.

Thorn jest osobą bardzo tajemniczą. Jest typem milczącegoolbrzyma i szczerze mówiąc w tej książce zupełnie nie mogłam go rozgryźć. Praktycznie ani razu się nie otworzył. Końcówka oczywiście jest bardzo obiecująca, bo troszkę jego emocji wychodzi na wierzch, ale mam wrażenie że dopiero w kolejnych częściach poznamy tą postać lepiej. bo mnie on bardzo zaintrygował i bardzo mi się podoba taki typ bohatera.

Latające wyspy.

Bardzo spodobała mi się struktura świata tego, że po jakiejś wielkiej katastrofie ludzkość uratowała się na kilku latających wyspach między którymi można podróżować latającymi statkami. Na arkach rządzą różne prawa, a ludzie mają niesamowite moce. Niektórzy potrafią ranić na odległość, inni wpływają na emocje, a jeszcze inni potrafią siebie doskonale zakamuflować. A wszystko to w takim lekko steampunkowym klimacie. Bardzo ciekawie.

Co do minusów, to cała książka jest dość długa. Chwilami było wszystko za bardzo rozwleczone jednak ciekawość pchała mnie naprzód i czytałam dalej. Bardzo denerwowała mnie ciotka Ofelii, psuła mi nastrój tajemnicy i irytowała swoim zachowaniem. Dopiero pod koniec książki zaczęłam powoli pojmować zasady, które rządzą tym światem, a początek był dla mnie słabo zrozumiały.

Podobało mi się. Zaskoczyła mnie ta książka, a podchodziłam do niej z pewną dozą nieufności. Jestem przekonana że po kolejne części również sięgnę.

Szczegóły:
Tytuł: Zimowe zaręczyny
Tytuł oryginalny: Les Fiancés de l'hiver
Seria: Lustrzanna

Tom:1
Autor: Christelle Dabos
Wydawnictwo: Entliczek
Liczba stron: 384

"Zimowe zaręczyny” do kupienia na Bonito

Czytaj dalej »

grudnia 09, 2022

Czerwony kur - Magdalena Zawadzka-Sołtysek

We wsi znowu mieszają bogowie.

Znowu zanurzamy się w świat słowiańskich bogów, wiejskiego życia i problemów z nadnaturalnymi istotami.

Nastało lato i do Krukowca zawitał upał i susza. Zbliża się Kupała i istnieje obawa, ze kwiat paproci nie zakwitnie. Tymczasem we wsi zjawia się uśmiechnięta dziewczynka, którą widza tylko niektórzy, a która przyczepia się do ludzi i ich męczy. Tym razem Gniewichy, jest dużo mniej. Trochę szkoda, bo bardzo polubiłam ta starszą matronę, jej charakterek i niewyparzoną gębę. Opowieść ta jest o społeczności jako całości i każdy z jej członków odgrywa tu bardziej lub mniej znaczącą rolę. Czyli mamy tu bohatera zbiorowego – wieś. Przez ten upał z mieszkańców wychodzi olbrzymia agresja, a w dodatku grododzierżca zarządza budowę karczmy co jest kolejną przyczyną konfliktów. No cóż, to doskonale odzwierciedla obraz naszego współczesnego społeczeństwa, prawdziwe studium ludzkich postaw i zachowań.

Pojawiają się słowiańskie demony mające swoją genezę w słońcu i upale. Sporą rolę dostał Leszy i wilki. Mnie nadal zaskakuje postać Korzenia – niby niemowa, ale coś w sobie ma. . Bardzo polubiłam tą serię. Warto też przypomnieć sobie pozostałe tomy, bo szczerze mówiąc trochę zapomniałam kto co zrobił wcześniej, a kilka wątków się tu domyka. Mam tylko jedno ale, w tej części też nie ma takich super ilustracji jak w pierwszych tomach. Miało to swój urok. Polecam tą serię wszystkim fanom słowiańskiej fantastyki. Zakończenie sprawiło wrażenie ostatecznego, ale mam szczerą nadzieję, że pojawi się kolejny tom.

Szczegóły:
Tytuł: Czerwony Kur
Seria: Ślady Leszego4
Tom: 4
Autor: Magdalena Zawadzka-Sołtysek
Wydawnictwo: Underworld Kingdom
Liczba stron: 266

Czytaj dalej »

grudnia 08, 2022

Pani Dobrego Znaku. Wieczne Cesarstwo - Feliks W. Kres

Na czele największego majątku w kraju stanęła...niewolnica. Przerażona, zagubiona i samotna. Słaba.

“Uzurpatorka!” krzyczeli.

A jednak poszli za nią.

Poszli za nią rycerze z najlepszych domów, prości knechci, niewolnicy i majętni mieszczanie. Uwierzyli w marzenie i ruszyli po odzyskanie dawnego Dartanu - królestwa zbudowanego z rycerskiego honoru, wojennej chwały i pieśni o wiecznej miłości. Szlachetni marzyciele ruszyli na śmiertelny bój, po którym długo jeszcze będą opłakiwać godnych przeciwników, których musieli zabić.

W świecie rządzonym przez mężczyzn i urządzonym dla mężczyzn, kobieta nie ma szans wygrać, grając zgodnie z zasadami. I Ezena doskonale o tym wie. Zamiast grać, przewraca szachownicę, a zaskoczonemu przeciwnikowi wbija sztylet w serce. Tak właśnie wygrywa się z Wiecznym Cesarstwem. Tak właśnie prowincję czyni się Królestwem.

Źródło: lubimyczytac.pl

Militarna książka.

Poprzednia część była super. Były niezależne kobiety, dworskie intrygi i królestwo ze środka puszczy. Tu królują militaria i o dziwo, akcja zwalnia. Początek był dla minie dość ciężkostrawny. Wojna i polityka z nią związaną skutecznie mnie znużyły. Opisy batalistyczne zostały rozwleczone na pół książki. Są długie, pełne logistycznych zagadek, problemów zaopatrzeniowych czy problemów z formowaniem szyku co, niestety, pozbawione jest dynamiki. W skrócie ciężko się połapać co się gdzie dzieje. Za to plusem jest pokazanie wojny z perspektywy obu stron konfliktu.

Na szczęście końcówka była ciekawa. Było trochę emocji, których przyczyną były znowu trzy kluczowe dla historii kobiety w tym Ezena. Tu wtrącę dygresje, że kobiety u Kresa są bardzo charakterystyczne. Często zwariowane i zdecydowanie bardziej porywcze i nieprzewidywalne od mężczyzn. Rozwój Ezeny do roli władczyni też jest nieprzewidywalny i trudny.

Jest to bardzo militarna książka. Podobała mi się zdecydowanie mniej od poprzedniego tomu i chyba była najsłabszą jak do tej pory odsłoną Księgi Całości. Mam wojenny przesyt po tej części, jednak nie mogę nie docenić autora i jego zamiłowania do scen militarnych. Wszystko tam się, mimo wszystko, ładnie ze sobą kleiło. Ja się nie poddaję i czytam dalej tę serię z nadzieją, że kolejna część bardziej mnie wciągnie.

Szczegóły:
Tytuł: Pani Dobrego Znaku. Wieczne Cesarstwo
Tom: 4.2
Autor: Feliks W. Kres
Seria: Księga Całości
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Liczba stron: 600

"Pani Dobrego Znaku. Wieczne Cesarstwo” do kupienia na Bonito

Czytaj dalej »

listopada 12, 2022

Anne z Zielonych Szczytów - Lucy Maud Montgomery

Stara Ania, nowa Anne.

Ania z Zielonego wzgórza to była moja znienawidzona lektura szkolna, którą czytałam bardzo dawno temu bo chyba w trzeciej klasie szkoły podstawowej i z której nie pamiętam absolutnie nic oprócz tego że jej nie lubiłam i że pojawiał się tam jakiś Mateuszek i Małgorzata. Także zaryzykowałam, kupiłam nowe tłumaczenie Anny Bańkowskiej i absolutnie się zakochałam.

Jeśli chodzi o nowy przykład to był dla mnie bardzo naturalny. Kompletnie nie pamiętałam imion postaci tłumaczonych na język polski z mojego pierwszego czytania, więc podeszłam do tej książki na świeżo i było naprawdę dobrze. Po pierwsze, bardzo mi się spodobało to, że zielone szczyty zastąpiły zielone wzgórze ponieważ tam wzgórza nie było, natomiast były szczyty domów w których w którym takim szczycie Ania miała swój pokój.

Ruda gaduła.

Ogólnie nie pamiętałam też że Ania jest taką gadułą. Jest bardzo dużo wzniosłych słów w jej wypowiedziach i szczerze mówiąc, to większość jej wypowiedzi to nie są dialogi z kimś, tylko takie bardzo długie monologi, które nierzadko zajmowały całą stronę. Czytało mi się to bardzo zabawnie i nieraz śmiałam się pod nosem z tego co ona wygaduje. Życie w Avonlea zrobiło się ciekawe od kiedy zjawiła się tam ruda Anne. Ta książka opowiada o czterech latach z życia Anne, która w wieku 11 lat została adoptowana przez Marylę i Matthew z zielonych szczytów i przez 4 lata z samotnej ale też gadatliwej i obdarzonej olbrzymią wyobraźnią dziewczynki stała się młodą kobietą, która podejmuje trudne decyzje, uczy się w najlepszych szkołach i osiąga wyniki w nauce.

Nowe spojrzenie na książkę.

I szczerze mówiąc moje refleksja po przeczytaniu Ani jest taka, że kiedyś byłam na tą książkę po prostu za mała i jako dziecko w wieku lat 9 nie wyciągnęłam z niej tyle ile wyciągnęłam obecnie. Chociaż może wtedy zastanawiałam się „oh jaka ta Ania jest dziwna jako moja rówieśniczka” a teraz patrzyłam na nią i mówię „o, jakie cudowne dziecko gadatliwe”. Również zaciekawiły mnie fakty z życia społecznego i obecnej sytuacji politycznej na wyspie, na co kiedyś nie miałam szans zwrócić uwagi. Reasumując, ja jestem bardzo na Tak. Bardzo mi się ta książka podobała i cieszę się, że odczarowałam Anię. Na pewno kupię i przeczytam kolejne części tego nowego przekładu.

Szczegóły:
Tytuł: Anne z Zielonych Szczytów
Tytuł oryginalny: Anne of Green Gables

Tom: 1
Cykl: Ania z Zielonego Wzgórza
Autor: Lucy Maud Montgomery
Wydawnictwo: Marginesy
Liczba stron: 348

"Anne z Zielonych Szczytów” do kupienia na Bonito

Czytaj dalej »

października 21, 2022

Czarne skrzydła czasu - Dianne Setterfield

Rozmiar zbrodni jest nieistotny, kiedy to los wymierza sprawiedliwość.

Kiedy William Bellman był dzieckiem, dopuścił się nieprzemyślanego aktu okrucieństwa – strzałem z procy uśmiercił kruka. Wybryk – drobny, jak sądził William – natychmiast odszedł w niepamięć w ferworze znacznie bardziej zwyczajnych dziecięcych zabaw. Po latach William założył rodzinę i nieźle prosperujący biznes i wydawało się, że los jest mu przychylny…

Tragedia lubi jednak uderzać znienacka. Gdy śmierć zaczyna zbierać żniwo wśród jego krewnych, a przy życiu zostaje już tylko najmłodsza i najbardziej kochana córka, William już wie, że to koniec szczęśliwej passy.

Rozpaczliwie próbując ocalić jedyną cenną rzecz, jaka mu jeszcze pozostała, William Bellman wchodzi w spółkę z tajemniczym nieznajomym w czerni. Dość dziwna okazja, z jeszcze dziwniejszym partnerem, na założenie zdecydowanie makabrycznego biznesu…

Czy jeden nieprzemyślany akt okrucieństwa może położyć się cieniem na całym ludzkim życiu?

(opis wydawcy)

Kolejna pięknie wydana książka Dianne Setterfield. Ta książka to coś dla fanów pióra autorki – uświadczymy tu powolnej akcji, która płynie spokojnie przez kilka lat.

Nie jest to najlepsza książka autorki. Jeśli miałabym powiedzieć o czym ona jest, to moje pierwsze skojarzenie byłoby takie – o zakładaniu i prowadzeniu firmy. Co było dla mnie dość zaskakujące, bo tego się nie spodziewałam. Jesteśmy świadkami życia Williama Bellmana, który pracował od młodzieńczych lat. Jako inteligentny i pracowity młody człowiek zatrudnił się w fabryce włókienniczej gdzie zdobywał doświadczenie a następnie przekuł nabytą wiedzę w sukces swojej własnej, przyszłej firmy. Byłam zdziwiona, że tyle można napisać o materiałach, o farbowaniu tkanin itp.

Czytałam i zachwycałam się obrazami namalowanymi słowami autorki, ale jednocześnie cały czas towarzyszyło mi lekkie uczucie znudzenia. Liczyłam na rozwój motywu kruków i śmierci, ale było to tylko delikatnym tłem w życiu głównego bohatera. Dostajemy wizje człowieka, który przez pracę i zarabianie pieniędzy traci poczucie czasu i lata mijają mu w zastraszającym tempie a życie rodzinne i towarzyskie umyka bezpowrotnie. Wyczułam w tym bardzo moralizatorski charakter, zwłaszcza pod koniec książki.

Nie pozwól, żeby czas był twoim panem. (...) Jeśli chcesz coś zrobić, weź się do tego. Czas zawsze się znajdzie.

Panuje tu nastrój tajemnicy i lekkiej grozy. Potęguje to pojawianie się człowieka w czarnym płaszczu z którym został zawarty pakt, a który pojawia się najczęściej na pogrzebach bliskich Bellmana.

Ja oceniam tą książkę jako dobrą. Nie jest to porywająca lektura, ale daje do myślenia co jest w życiu najważniejsze. Polecam osobom, które nie boją się spokojnie płynących historii.

Szczegóły:
Tytuł: Czarne skrzydła czasu
Tytuł oryginalny: Bellman & Black
Seria: Butikowa
Autor: Diane Setterfield
Wydawnictwo: Albatros
Liczba stron: 384

"Czarne skrzydła czasu” do kupienia na Bonito

Czytaj dalej »

października 08, 2022

Pani Jeziora - Andrzej Sapkowski ~ Wiedźmin po latach ~

Wraz z Panią Jeziora czyli tomem 5 Sagi o Wiedźminie kończy się moja powtórka Wiedźmina po latach. Ta część jest najdłuższą z całej sagi ale nigdy nie była moją ulubioną książką, jest za smutna i żegnamy w niej zbyt wielu bohaterów, których polubiłam.

Po pierwsze, Sapkowski postawił na głowie konstrukcję książki. Startujemy w średniowieczu nad jeziorem w królestwie Króla Artura gdzie obecnie przebywa Ciri. Następnie jesteśmy świadkami wielu przeskoków czasowych, zmian perspektyw i stylów. I to jest właśnie to co zrobiło na mnie największe wrażenie. Tak sobie czytałam i co jakiś czas dochodziłam do wniosku, że ten Sapkowski, to jednak ma łeb i świetnie to wszystko wymyślił. Kiedy miałam te naście lat i czytałam tą książkę po raz pierwszy to jednak nie rozumiałam do końca tego co się tu dzieje, a teraz był efekt wow.

Ciri rozpoczyna swoją wędrówkę po czasie i przestrzeni uciekając przed pościgiem i szukając Geralta. Natomiast Geralt szuka Ciri razem ze swoją kompanią. W tym tomie ponownie pojawia się Yennefer, kończymy znajomość z Regisem, Milvą, Cahirem i resztą bohaterów, z którymi podróżowaliśmy.

Książka wyróżnia się na pewno licznymi, świetnymi opisami batalistycznymi. Wkomponowaną w opowieść i przypowiastki bohaterów prawdziwą i gorzką naturą człowieka. Przedstawieniem świata nieidealnego, pełnego zła, bólu i niesprawiedliwości.

W każdym momencie, w każdej chwili, w każdym zdarzeniu kryją się przeszłość, przyszłość i teraźniejszość. W każdej chwili kryje się wieczność. Każde odejście jest zarazem powrotem, każde pożegnanie powitaniem, każdy powrót rozstaniem. Wszystko jest jednocześnie początkiem i końcem.

Zakończenie nie będę zdradzać, aby nie odbierać przyjemności czytania tym, którzy mają to szczęście, że Wiedźmin jeszcze przed nimi. Jednak pomimo tego, że zakończenie jest raczej gorzkie niż słodkie, mnie wydało się idealne.

Na koniec mogę tylko polecić czytanie Wiedźmina, również czytanie go po raz kolejny. Ja odkryłam w nim zupełnie inne rzeczy niż za naszym pierwszym spotkaniem.

Szczegóły:

Tytuł: Wieża Jaskółki

Tom: 5

Cykl: Saga o Wiedźminie

Autor: Andrzej Sapkowski

Wydawnictwo: superNOWA

Liczba stron: 520

"Pani Jeziora” do kupienia na Bonito

Czytaj dalej »

października 07, 2022

Czytelnicze podsumowanie - Lipiec, Sierpień, Wrzesień 2022

Cześć!

Okres wakacji to u mnie czas pracy dłużej niż zwykle, co jest niezaprzeczalnym urokiem pracy w turystyce (heh). Jednak o dziwo udało mi się sporo przeczytać. Na pewno miał w tym udział brak zjazdów na studiach. Natomiast wrzesień książkowo był słabiutki, za to miałam urlop i na książki brakło czasu, ale wyjątkowo na to nie narzekam.

Lipiec 2022

1. "Panna. Gołoborze" Aleksandra Seliga - audiobook 5/5

2. "Tak blisko, tak daleko. Bieszczady po drugiej stronie granicy" Krzysztof Potaczała - książka 5/5

3. "Ukraina. Soroczka i kiszone arbuzy" - Katarzyna Łoza - książka 4/5

4. "Achaja. Tom 3" - Andrzej Ziemiański - audiobook 2/5

5. "Czarne skrzydła czasu" Dianne Setterfield - książka 3/5

6. "Detroit. Sekcja zwłok Ameryki" Charlie LeDuff - książka 5/5

7. "Silmarillion" J.R.R. Tolkien - książka 5/5

Sierpień 2022

1. "Dzieci zimy" Magdalena Zawadzka-Sołtysek - książka 4/5

2. "Wiedźma" Anna Sokalska - audiobook 2/5

3. "Wij" Nikolai Gogol - ebook 4/5

4. "Na poboczu Ameryk. Pieszo z Panamy do Kanady - Ola Synowiec, Arkadiusz Winiatorski - książka 5/5

5. "Pani Dobrego Znaku. Wieczny pokój" Feliks W. Kres - książka 5/5

6. "Pani Jeziora" Andrzej Sapkowski - książka 5/5

7. "Czerwony kur" Magdalena Zawadzka-Sołtysek - książka 4/5

Wrzesień 2022

1. "Anne z Zielonych Szczytów" L.M. Montgomery - książka 5/5

Czytelnicze plany na jesień:

1. "Powiedz pszczołom, że odszedłem" Diany Gabaldon. Kilka lat temu miałam niezłą fazę na tę serię i czekałam co miesiąc na nowy tom. Teraz mój entuzjazm nieco osłabł, ale bardzo chcę ją przeczytać. Zaraz po babci, która się w kolejce przede mną ustawiła.

2. "Zew wilka" Anthony Ryan. Bardzo cicho jest o tej książce, a opis mnie zainteresował. Dostałam w prezencie dwie części, więc wypada się z nimi zapoznać.

3. "Najgłębsze południe" Richard Grant. Oczywiście nie mogło w moim czytelniczym planie zabraknąć reportażu od Wydawnictwa Czarnego.

4. "Echo przyszłych wypadków" James Islington. No muszę się za to w końcu zabrać. Pierwsza część była świetna ale jakoś mi nie idzie rozpoczęcie kontynuacji (i druga i trzecia część patrzą na mnie z półki).

Jesień będzie bardzo zaczytana, mam nadzieję.

Czytaj dalej »

września 24, 2022

Pani Dobrego Znaku. Wieczny pokój - Feliks W. Kres

Kiedy niewolnica zostaje władczynią.

Pani i Dobrego Znaku. Wieczny pokój to kolejna książka z serii Księga Całości, a tym razem akcja troszkę zwalnia. Jednak nie dzieje się to na niekorzyść tej historii, a mnie się bardzo wszystko podobało.

Jesteśmy w sercu Dartanu w okolicach Puszczy Bukowej w Sey Aye , gdzie umierający książę K.B.I. Levin namaścił swoją żonę na swojego następcę. Wszystko byłoby w porządku ale Ezena jest wyzwoloną niewolnicą w dodatku w połowie Armektanką, a przede wszystkim kobietą, która ma teraz kierować największym majątkiem cesarstwa. Rycerstwu składającemu się głównie z mężczyzn bardzo się to nie podoba, ale chodzi tu o honor i z honorem wypełniają jej polecenia.

Dworskie życie.

Ogólnie historia jest poprowadzona bardzo mądrze. Tym razem nacisk jest położony na konstrukcję społeczeństwa, na ekonomie i politykę. Pojawia się też mieszanka dworskich intryg. Szczerze mówiąc to nie mamy tu za wiele zwrotów akcji. Nic specjalnego się za bardzo też nie dzieje i skupiamy się po prostu na życiu ludności puszczy. Również nie ma tutaj zbrojnych starć i szczerze mówiąc, to zupełnie mi to nie przeszkadzało. Wszystko było tak fajnie napisane, że żadnego z tych elementów mi nie brakowało. Mimo tego, że za wiele się nie dzieje to paradoksalnie, ta książka w moim skromnym rankingu plasuje się na dość wysokiej pozycji w stosunku do reszty części.

W tej części prym wiodą kobiety, a bohaterek jest kilka. Książka też nie jest przesadnie długa i wszystko jest w miarę skondensowane. Bardzo dobrze się ją czyta pomimo tego, że jedne postacie są fajnie napisane, a inne troszkę gorzej. Ezena bardzo mi się spodobała, a końcówka daje nadzieję na dobrą kontynuację tej historii. Styl Kresa jest dość hm… charakterystyczny i trzeba się do niego przyzwyczaić ale potem już płynie. Kolejna dobra książka z serii, czytam dalej.

Szczegóły:

Tytuł: Pani Dobrego Znaku. Wieczny pokój

Tom: 4.1

Autor: Feliks W. Kres

Seria: Księga Całości

Wydawnictwo: Fabryka Słów

Liczba stron: 450

"Pani Dobrego Znaku. Wieczny pokój” do kupienia na Bonito

Czytaj dalej »

sierpnia 25, 2022

Detroit. Sekcja zwłok Ameryki - Charlie LeDuff

Od przemysłowego giganta do nędzarza.

Detroit to obecnie najniebezpieczniejsze miasto w USA, a zaledwie kilkadziesiąt lat temu dzięki rozwojowi przemysłu samochodowego stało się miejscem bogatym i bardzo atrakcyjnym do życia. Jednak wkrótce rozpoczął się powolny upadek miasta, które pogrążyło się w nędzy i nieprawości.

Reportaż ten ma formę bardzo osobistą i jest w pewnej części sfabularyzowany i pewne nie każdemu się to spodoba. Autor zrobiła z tej książki troszkę kronikę swojego życia. Opisuje on Detroit, ludzi i historię upadku miasta ale również wplata w to wszystko historię swojej rodziny, swoich problemów rodzinnych czy małżeńskich i tego jak to niebezpieczne miasto wpływa na ludzi, w tym na samego siebie. Dla mnie to było bardzo ciekawe, ale takie miejscami subiektywne spojrzenie na problem na pewno znajdzie swoich przeciwników. Według mnie książka jest świetna i bardzo dobrze napisana. Autor bardzo płynnie i lekko pisze nawet o największych okropieństwach czytało się dobrze i przyjemnie.

Na straży porządku.

LeDuff rozmawia z politykami, którzy zaliczają wiele wpadek. Spędza czas ze strażakami walczącymi z seriami podpaleń, rozmawia z ludźmi których nie stać na pochowanie bliskich, których ciała lata czekają w chłodniach. No kilka rzeczy było naprawdę szokujących w tym to jak bardzo to miasto różni się od innych amerykańskich metropolii. Jednak miło było czytać o osobach, które wciąż starają się miasto ratować i dbać o nie.

O samej historii upadku mogłoby być więcej. To znaczy została przedstawiona historia miasta, ale chciało by się czytać więcej i więcej o tym przyczynach upadku. Mam wrażenie, że większy nacisk został położony na współczesne miasto i problemy obecnie mieszkających tam ludzi.

Bardzo dobrze czytało mi się tę książkę. Trafia w czytelnika całą swoją beznadzieją i obrazem miasta-slumsu. Nie ma w nim za wiele pozytywów, raczej obraz jest beznadziejny, chociaż autor przedstawia kilka inicjatyw społecznych, które lekko ułatwiają życie mieszkańców. Ogólnie świetna książka, jedna z najlepszych w serii amerykańskiej.

Szczegóły:
Tytuł: Detroit. Sekcja zwłok Ameryki

Tytuł oryginalny: Detroit. An American Autopsy
Seria wydawnicza: Seria Amerykańska
Autor: Charlie LeDuff
Wydawnictwo: Czarne
Liczba stron: 296

"Detroit. Sekcja zwłok Ameryki” do kupienia na Bonito

Czytaj dalej »

sierpnia 21, 2022

Dzieci zimy - Magdalena Zawadzka-Sołtysek

Bohater zbiorowy.

Dzieci zimy to trzecia odsłona serii Ślady Leszego. Tym razem wieś Krukowiec przygotowuje się do zimy i szczodrych godów. Nasza dotychczasowa bohaterka Gniewicha leczy rany po walce z upiorem i głównym bohaterem jest wieś. No właśnie, nie mamy jednego sprecyzowanego bohatera, ale prawie każdy z mieszkańców wsi dostaje w tej książce jakąś małą rolę.

Coś zaczyna porywać noworodki, a kiedy tylko matka Żywi rodzi odmieńca, zaczyna się szkalowanie i szukanie winnych. Z mieszkańców Krukowca wychodzi to co w nich najgorsze. W poprzednich częściach nie było aż tylu negatywnych zachowań i pomostowań. Dużą rolę miały w tym tomie dzieci z rezolutną Mirą, siostrą Żywi na czele. Właśnie rodzina Żywii ma tu najwięcej do powiedzenia i najwięcej przeżywa. Jednak przy głosie motłochu nawet rozsądny głos Gniewichy niewiele może zmienić.

Mamuny, utopce i inne stwory...

Co do słowiańskiej mitologii, to spotykamy kilka demonów lubujących się w mroźniejszych klimatach. Groźne wilki, mamuny i utopce z bagien oraz pani zimy Marzanna – te i jeszcze więcej fantastycznych stworzeń gościmy na kartkach tej książki. Jesteśmy świadkami wielu konfrontacji z nimi i bywa niebezpiecznie. Również podpatrujemy jak mieszkańcy przygotowują się do świąt. Widzimy liczne obrzędy i przygotowania również pod kątem duchowości.

Mi się ta seria bardzo podoba. Z prawdziwą przyjemnością śledzę kolejne losy tej małej wioski na skrawku puszczy i bardzo polecam tę serię wszystkim fanom słowiańskich klimatów. Nie jest to tania seria, bo książki są dostępne tylko na jednej stronie wydawnictwa jeśli ktoś chciałby wersję papierową. Jednak pojawiały się też na Legimi i to również w wersji audio, które też bardzo polecam. Kolejna ciekawa przygoda mieszkańców Krukowca, a już wkrótce zabieram się za tom czwarty.

Szczegóły:
Tytuł: Dzieci Zimy
Seria: Ślady Leszego
Tom: 3
Autor: Magdalena Zawadzka-Sołtysek
Wydawnictwo: Underworld Kingdom
Liczba stron: 270

Czytaj dalej »

sierpnia 19, 2022

Oberża na pustkowiu - Daphne du Maurier

Tajemnicza oberża na wrzosowiskach.

Oberża na pustkowiu to książka niesłychanie klimatyczna w której autorka znakomicie buduje napięcie i tajemniczość nawiązując do klasyki powieści gotyckiej.

Główną bohaterką tej książki jest Mary Yellen, która całkiem niedawno pochowała matkę, sprzedała gospodarstwo i kieruje się na kornwalijskie pustkowie do swojej jedynej rodziny - do ciotki Patiance. Wkrótce dociera na smagane wiatrem wrzosowiska Kornwalii i do stojącej pośród pustkowia oberży Jamajka prowadzonej przed jej wuja Jossa Merlyna.

Jeżeli miłość do mężczyzny sprawia taki ból, taką udrękę, takie cierpienie, nie chce znać miłości. Miłość niweczy rozsądek i opanowanie, odbiera doszczętnie odwagę. Ona, Mary, tak przedtem samodzielna i silna, jest teraz bezradnym dzieckiem.

Gotyckie klimaty i kryminalne zagadki.

Wkrótce okazuje się, że oberża ta cieszy się złą sławą, nikt się w niej nie zatrzymuje i jest pełna tajemniczych, zamkniętych pomieszczeń. Tylko czasami w nocy dziwni ludzie zjawiają się na progu, ale wtedy Mary musi siedzieć w swoim pokoju zamknięta. Ponadto jej ciotka jest kobietą zniszczoną psychicznie przez jej męża brutalnego alkoholika. Mary stara się uwolnić ciotkę spod wpływu wuja. Jednak wkrótce jest świadkiem różnych dziwnych wydarzeń, które mogą przyciągnąć uwagę władz, również na nią.

Kościół zbudowano na nienawiści, zawiści i chciwości, czyli na wszystkich stworzonych przez człowieka atrybutach cywilizacji, gdy tymczasem pradawne pogańskie barbarzyństwo było czymś nagim i czystym.

Ogólnie autorka buduje powoli napięcie. Na początku nie bardzo w ogóle rozumiałam tę historię i byłam nieco zdezorientowana. Jednak później całkiem mi się spodobała, a w szczególności jej kryminalne oblicze. Tajemniczość tej książki potęguje to, że wiele scen ma miejsce po zmroku, a noc i deszcz tylko wzmaga wrażenie niepokoju. Bardzo podobała mi się końcówka książki, niespodziewana i brutalna. Mogę polecić wielbicielom mrocznych gotyckich klimatów ora fanom klasyki literatury angielskiej.

Szczegóły:

Tytuł: Oberża na pustkowiu

Tytuł oryginalny: Jamaica Inn

Seria: Butikowa

Autor: Daphne du Maurier

Wydawnictwo: Albatros

Liczba stron: 336

"Oberża na pustkowiu” do kupienia na Bonito

Czytaj dalej »

sierpnia 15, 2022

Wiedźma - Anna Sokalska

Nadszedł czas „Wiedźmy”! Sięgnij po pierwszy tom cyklu urban fantasy „Opowieści z Wieloświata”.

Obłożona klątwą wiedźma Jasna budzi się z długiego snu. Wyrwana ze swoich czasów, samotna i pozbawiona mocy, pragnie zemścić się za dawne krzywdy. Spotyka na swej drodze zmorę-uciekinierkę, szamana z przypadku i anioła niezadowolonego z nowych obowiązków. Każdy z nich zmaga się z cieniami przeszłości, a Los wciąga ich w nieoczywistą rozgrywkę o ludzkie dusze i przygotowania do końca świata.

Wiedźmy i demony, wilkodłaki i łapiduchy, szamani i anioły śmierci – postaci ze słowiańskich legend i wierzeń całego świata spotykają się we współczesnym Wrocławiu, tworząc niezwykłą wizję Wieloświata. Dawne historie odżywają po wiekach w nowych kształtach, a uśpione moce wypełniają ulice miast XXI wieku. Na Ślęży, w dawnym miejscu słowiańskiego kultu, gdzie niegdyś starły się siły niebios i piekieł, ponownie otwiera się przejście między światami.

„Wiedźma” rozpoczyna nowy cykl urban fantasy „Opowieści z Wieloświata”. Zapraszamy do niezwykłego uniwersum, przesyconego słowiańsko-fantastycznym kolorytem!

Opis wydawcy.

Długi zjazd w dół.

Na początku poznajemy średniowieczne czasy Jasnej i tego jak to się stało, że została przeklęta. Powiedziałam sobie, ale fajnie się zaczyna. Potem niespodziewanie lądujemy we współczesnym Wrocławiu na uniwersytecie gdzie studentką jest Nina, która ginie w wypadku i staje się zmorą. Tu mi coś już zgrzytało, ale czytałam dalej i całkiem spodobał mi się obraz takiej instytucji zajmujących się zmarłymi duszami i innymi stworami której przedstawicielami są Aniołowie Śmierci. Główną bohaterką była tu chyba bardziej Nina niż Jasna, która budzi się po latach i poznaje współczesne życie.

Później cały czas zastanawiałam się o czym dokładnie jest ta książka i co jest grane. No nie było to zbyt ciekawie. Raz przytrafiały się poważne i gwałtowne zwroty akcji, a innym razem wiało nudą. Także książka jest bardzo nierówno napisana. Słowiańskich potworów nie ma zbyt wiele, więcej uświadczymy aniołów i wariacji na temat piekła i nieba. No nie, nie podobało mi się.

Ogólnie brakło mi jakiejś myśli przewodniej, jasnego celu dokąd ta książka zmierza. Czytałam i czytałam i tak w sumie to ciągle czekałam na jakąś akcję albo znaczący moment i tak dotarłam do końca, bez większych zaskoczeń. Mam też odczucie, mimo całej magii itp. nic nadzwyczajnego się nie działo. Samo bohaterzy zdawali mi się wyzbyci pozytywnych cech charakteru. Nina sarkastyczna, Dawid taki bezbarwny, Jasna się wywyższała. Może tylko anioł Szary jakoś to wszystko ratował. Ja nie polecam, nudno było i zwyczajnie. Raczej nie sięgnę po kolejną część.

Szczegóły:
Tytuł: Wiedźma
Cykl: Opowieści z Wieloświata
Tom: 1
Autor: Anna Sokalska
Wydawnictwo: Lira
Liczba stron: 416

"Wiedźma” do kupienia na Bonito

Czytaj dalej »

lipca 28, 2022

Achaja. Tom 3 - Andrzej Ziemiański

Postanowiłam że już pocisnę i że chcę mieć trylogię Achaja za sobą co by móc się o niej swobodnie wypowiadać, bo to dość popularna seria wraca co jakiś czas na języki jak bumerang. Z przykrością stwierdzam że tom trzeci jest najsłabszy.

Chaos wojny.

Achaja zrobiła się strasznie miękka. W pierwszym tomie strasznie ją autor, że tak powiem kolokwialnie, wykoksił, że teraz bardzo bezbarwna mi się wydała. Muszę też powiedzieć, że zupełnie nie czaiłam co się w ogóle dzieje, w sensie była jedna wielka sieczka i wielka wojna. Bez żadnych pojedynków, bez musztry bez skomplikowanej taktyki, bez tego co było w tomie pierwszym. Dostajemy masakrę krew i flaki. Wszystko sprowadziło się do wojny w której udział biorą aż trzy królestwa. Sirius i Zaan również się jakoś nie popisali i było ich w tej historii bardzo mało. Fajny był za to opis części logistycznej tej wojny. Jednak całość zdominowała polityka. Meredith również się pojawił i zaczął opowiadać o rzeczach które się w przyszłości wydarzą i to było w sumie ciekawe, ale jego rola w tym tomie również była mocna ograniczona.

I było coraz gorzej...

Ogólnie jestem na nie i bardzo szkoda, bo pierwszy tom był naprawdę wspaniały i miałam nadzieję, że to będzie dobra trylogia. O ile cała seria zaczęła się od świetnego tomu pierwszego, który bardzo mi się podobał i mogę go polecać (chociaż ciężko mi go teraz polecać skoro już wiem, że potem będzie gorzej), to później poziom spadł nieco w tomie drugim, aby zaliczyć klapę w trzeciej księdze przygód Achai.

Szczerze mówiąc, to polubiłam w tym tomie Biafrę, który była jakimś takim elementem tajemniczym z pewną dozą okrucieństwa, ale cała reszta bohaterów jakoś mnie nie zachwyciła tym razem. Wstyd się przyznać, ale najbardziej mi się podobała końcówka, wtedy kiedy jest opowieść o tym co się z jakim bohaterem po wojnie działo. To było dla mnie najbardziej interesujące, ale całe te walki to jednak nie. I ja wcale nie twierdzę, że książka składająca się z praktycznie samej wojny nie może być wspaniała i piję tu szczególnie do Wspomnienia lodu Stevena Eriksona gdzie wciągają opisy stosów trupów.

Także mnie ta trylogia z takim lekkim niesmakiem pozostawiła i szczerze mówiąc nie wiem czy mam ochotę sięgać po jakieś inne książki tego autora. Cieszę, że ze mam Achaję za sobą, ale na jakiś czas odpuszczam pana Ziemiańskiego.

Szczegóły:
Tytuł: Achaja
Cykl: Achaja
Tom: 3
Autor: Andrzej Ziemiański
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Liczba stron: 418

"Achaja. Tom 3” do kupienia na Bonito

Czytaj dalej »

lipca 20, 2022

Panna. Gołoborze - Aleksandra Seliga

Dawno temu na Łysej Górze.

Panna. Gołoborze przeczytane i jestem naprawdę pod wrażeniem tej książki, a w szczególności olbrzymiego researchu, który zrobiła autorka aby przedstawić w swojej książce wszystko z jak największą dokładnością i prawdopodobieństwem.

Jesteśmy we wczesnym średniowieczu w 1137r., kiedy królem Polski jest Bolesław Chrobry. Chrześcijaństwo w dużych ośrodkach miejskich już ma się dobrze, jednak w malutkich wsiach wciąż królują wierzenia pogańskie. Ludzie wierzą w słowiańskich bogów, różne przesądy, odprawiane są gusta i rytuały. Szczególnym miejscem jest Łysiec, czyli szczyt Łysej Góry. Aby zdusić pogaństwo w zarodku benedyktyni zaczęli budowę klasztoru Świętego Krzyża na szczycie, a to bardzo nie spodobało się lokalnej społeczności która nagle została de facto sterroryzowane przez duchownych którzy bez znajomości lokalnych zwyczajów a nawet języka wprowadzają nowy porządek.

W takim czasie zmian i ciężkich przepraw dla rodzimej wiary poznajemy Nawojkę, która jest lokalną czarownicą, zielarką, szeptuchą, a przede wszystkim wyznawczynią Starych Bogów wybraną przez Welesa. Przyjdzie jej się zmierzyć z problemami jakie spadną na mieszkańców wioski, oraz obronić starą wiarę i przy okazji samą siebie przed planami jej brata dotyczących jej zamążpójścia. W tej książce są oczywiście elementy fantastyczne, spotykamy różne demony - pojawia się na przykład kłobuk czy mamuna oraz bogowie.

Archaizacja wypowiedzi.

Język w tej książce jest czymś absolutnie niesamowitym szczególnie jeśli chodzi o dziewczynę, która w te strony przywędrowała z Rusi Kijowskiej. Ona wtrącała w wypowiedzi ukraińskie i rosyjskie słowa, także to brzmiało naprawdę realistycznie i efektownie. Takie wplatanie w wypowiedzi postaci słów z lokalnej gwary, starodawnych nazw różnych czynności i obrzędów czy też narzędzi robi olbrzymią robotę. Jeśli chodzi o klimat powieści.

O ile te wszystkie elementy świata przedstawionego bardzo ze sobą współgrają i podobały mi się, to nie mogę tego samego powiedzieć o głównej bohaterce. Była w sumie fajna, ale jakoś tak niekonsekwentnie prowadzona. Jej wybory takie dziwne były dla mnie i miała dobre momenty, ale w innych brakowało mi w niej czegoś, może zdecydowania i odwagi, jaką nie raz się mogła pochwalić. Ale oprócz tego, było naprawdę bardzo dobrze. Polecam szczególnie wielbicielom słowiańskich wierzeń.

Szczegóły:
Tytuł: Panna. Gołoborze

Seria: Gołoborze

Tom: 1
Autor: Aleksandra Seliga
Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece
Liczba stron: 344

"Panna. Gołoborze Tom 1” do kupienia na Bonito

Czytaj dalej »

lipca 14, 2022

Dziewczyna, która skoczyła do morza - Axie Oh

W krainie bogów.

Dziewczyna, która skoczyła do morza to książka za którą zabrałam się zupełnie przez przypadek. Jak ją lubię takie niespodzianki, no po prostu przepadłam z kretesem. Cudna jest. Moje pierwsze skojarzenie z tą książką to film Studia Ghibli Spirited Away: W krainie bogów, i rzeczywiście, autorka inspirowała się tym Anime.

Świat przedstawiony jest wzorowany na mitologii koreańskiej. Małą wioskę i całe królestwo co roku nawiedzają okropne szturmy i aby przebłagać Boga morza każdego roku wybiera się wybrankę Boga morza, którą poświęca się w ofierze i wrzuca do morskiej kąpieli. W zamian za to rodzina wybranki może się cieszyć dostatkiem a być może i bóg morza zostanie przebłagany nową panną młodą i nastanie koniec sztormów.

Nasza bohaterka Mina tak bardzo nie chciała aby wybrana narzeczona jego brata skoczyła w morską kipiel, że postanowiła się poświęcić i dla szczęścia swojego brata skoczyć za nią. W taki sposób Mina trafia na tajemnicze dno morza do królestwa dusz, gdzie jak ptaki pływają ryby, po dziwnym mieście spacerują martwe dusze i tam gdzie mieszczą się domy i pałace wszystkich bogów. Musi ona zerwać klątwę, która się ciąży na Bogu Morza. Niestety jest on pogrążony we śnie i ocalić może go tylko Mina, tajemniczy Shin i przeznaczenie.

W tym obcym dla siebie miejscu poznaje wrogów, ale też różnych przyjaciół. Odnajduje też miłość. Nie chcę wam spojlerować, ale to jest tak fajnie napisana książka i ja tak bardzo bohaterom kibicowałam, że szok. Kilka niedoróbek bym znalazła, naprawdę cudowne emocje były i jestem wstanie wybaczyć drobne błędy. Końcówka była absolutnie wzruszająca. Dawno mnie tak książka nie trzymała na książkowym kacu. Jeśli szukacie ciekawej i pięknej jednotomówki, to bardzo polecam tą.

Szczegóły:
Tytuł: Dziewczyna, która skoczyłam do morza

Tytuł oryginalny: The Girl Who Fell Beneath the Sea
Autor: Axie Oh
Wydawnictwo: Nowe Strony
Liczba stron: 295

"Dziewczyna, która skoczyła do morza” do kupienia na Bonito

Czytaj dalej »

lipca 09, 2022

Tak blisko, tak daleko. Bieszczady po drugiej stronie granicy - Krzysztof Potaczała

Czasy świetności i upadku.

Ta książka o Bieszczadach mnie bardzo zaskoczyła. Autor zgłębił temat niesamowicie. Nie jest to pobieżny opis Bieszczadów, ani nie jest to ogólny opis opuszczonych miasteczek i wiosek, ale jest to pełnoprawny zapis historii tamtych czasów i miejsc, które bezpowrotnie zniknęły z pogranicza. Tak w sumie, to jest to książka smutna i nostalgiczna, bo czasy świetności tego regionu minęły. Bardzo mi się podobała konstrukcja tego reportażu. Zaczynamy opowieść o poszczególnych wioskach i małych miasteczkach, o przeszłości w II Rzeczpospolitej, górskich kurortach i wielkich planach rozwoju potencjału turystycznego tego regionu. Później czytamy o rodzinach, które w tych opuszczonych obecnie miejscowościach mieszkały, a następnie jest o podziałach i o tym jak narzucona granica podzieliła rodziny i majątki. Książka kończy się na opisie sytuacji społeczno-politycznej w czasach PRLu, o absurdach i problemach czasów ZSRR i dochodzi w końcu do obecnego stanu rzeczy, do rozpoczęcia wojna na Ukrainie w lutym 2022.

Jestem pod wrażeniem tej książki, bo tutaj widać ogrom pracy i doskonałą znajomość tematu, a przy tym tak mnie autor zainteresował, że bardzo bym chciała osobiście zobaczyć te tereny, zwłaszcza po stronie ukraińskiej. W ogóle to bardzo polecam czytanie tej książki i wyszukiwanie na przykład na mapach Google miejsc które są opisywane. Czytamy o wielkiej 1,5-tysięcznej wsi z kościołem czy synagogą, a na mapie satelitarnej widać tylko las. Nie powiem, daje to do myślenia.

Podziały.

Reportaż dotyka kwestii religijnych i narodowościowych, czytamy o tym jak kiedyś Rusini, Polacy, Żydzi, Ukraińcy czy Bojkowie razem obok siebie mieszkali. Jednak nastroje zaczęły się psuć, zmieniła się polityką i narracją rządu. Po takim wywyższaniu jedynej grupy społecznej nad inne nastąpił wybuch nastrojów nacjonalistycznych i wrogości, którą później spotęgowała II WŚ i masowe wysiedlenia. Mnie bardzo podobały się fragmenty opowiadające o Bojkach i ich kulturze, a których obecnie praktycznie już nie ma.

Szczerze mówiąc to nie spodziewałam się takiej książki i miałam w głowie, że to będzie taka ogólna opowieść o Bieszczadach. Tymczasem znalazłam niesamowicie zbadany temat, liczne wywiady i wspomnienia.. Miałam skojarzenia wręcz z esejem naukowym i bardzo mi się to podobało. Dodatkowo w książce są kolorowe zdjęcia współczesnego życia na pograniczu oraz fotografie archiwalne miasteczek których już nie ma. Czuję że moja wiedza o tamtym regionie i mieszkańcach bardzo wzrosła po przeczytaniu książki i również Wam ją z całego serca polecam, a już szczególnie tym, którzy się interesują Bieszczadami.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję:

Wydawnictwu Prószyński i S-ka

Szczegóły:

Tytuł: Tak blisko, tak daleko. Bieszczady po drugiej stronie granicy

Autor: Krzysztof Potaczała

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Liczba stron: 424

Czytaj dalej »

lipca 05, 2022

Greenpoint. Kroniki Małej Polski - Ewa Winnicka

Greenpoint w Nowym Jorku.

Greenpoint. Kroniki Małej Polski to książka o dzielnicy Greenpoint. Szczerze mówiąc, to nigdy nie interesowałam się poszczególnymi dzielnicami Nowego Jorku, wystarczyłaby mi po prostu ogólnie książka o mieście. Jednak jakiś czas temu oglądałam na YouTubie film o tej dzielnicy, to był bodajże Vlog Casha i on tam rozmawiał z osobami mieszkającymi na Greenpointcie, które wspominały dawne czasy i muszę przyznać, że to było szalenie interesujące. Także zabrałam się za książkę o tej dzielnicy i naprawdę było ciekawie.

Dzielnica przemysłowa.

Autorka w każdym rozdziale przedstawia spotkania z Polakami, którzy w różnych czasach wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych i wylądowali w Nowym Jorku. Są to osoby zarówno takie, które stosunkowo niedawno tam pojechały, ale głównie są to osoby, które wyleciały do Stanów w latach 60-tych, 70-tych i 80-tych. Poznajemy też kroniki emigracji z XIX wieku co było szalenie ciekawe. Poznajemy Greenpoint jako małą osadę i przez te wszystkie lata widzimy zmiany jakie dokonują się w mieście, a następnie w dzielnicy Nowego Jorku gdzie przemysł kwitnie i następnie upada, a małe miasteczko powoli staje się pełnoprawną nowoczesną dzielnicą. Widzimy fabryki degradujące przyrodę, niszczące zdrowie ludzi oraz prace płatne wyjątkowo marnie, po czym na Greenpoint wkracza współczesność, a polska dzielnica jest coraz mniej polska.

Trudy emigracji.

Szczerze mówiąc to chyba najbardziej zainteresował mnie Greenpoint w czasie kiedy w Polsce był stan wojenny. Ludzie przyjeżdżali i nielegalnie zostawali dłużej. Generowało to poważne problemy społeczno-ekonomiczne, a rodziny były nieraz na lata rozdzielone. Pełno jest opowieści osób, które nie dostały zielonej karty, nie wylosowały jej, nie są obywatelami USA i są w Stanach nielegalnie. Poznajemy drogę do zdobycia numeru ubezpieczenia społecznego oraz przeróżne biznesy i prace jakich podejmowali się nasi rodacy na emigracji. Dochodziły również niebezpieczne zdarzenia jak bójki z portorykami. Nie było pięknie i kolorowo.

Ode mnie 4/5, bo książka jest długa i tak w sumie dostajemy bardzo wiele, bardzo podobnych historii życiowych które się w sumie sprowadzają do jednego, czyli problemów z legalnym pobytem i brakiem ubezpieczenia. Super była za to część historyczna czyli początki Greenpointu oraz rozkwit przemysłu. Jednak cała książka jest bardzo ciekawa. Mnie ogólnie pasjonują obrazy miast i bardzo lubię czytać o tym jak miejsca się zmieniają oraz jakie pojawiają się problemy społeczno-ekonomiczne. Mogę tę książkę polecić, bo dużo wnosi do postrzegania Nowego Jorku i postrzegania emigrujących tam rodaków przez ostatnie 100 lat i wcześniej.

Szczegóły:
Tytuł: Greenpoint. Kroniki Małej Polski
Seria wydawnicza: Seria Amerykańska
Autor: Ewa Winnicka
Wydawnictwo: Czarne
Liczba stron: 390

"Greenpoint. Kroniki Małej Polski” do kupienia na Bonito

Czytaj dalej »

lipca 02, 2022

Czytelnicze podsumowanie - Kwiecień, Maj, Czerwiec 2022

Hej.

Zapraszam na kolejne śródroczne podsumowanie. Wiosna była całkiem zaczytana, a nie spodziewałam się, że znajdę na to tyle czasu. Na pewno pomogło jeżdżenie do pracy na rowerze i słuchanie audiobooków. Mam nadzieję, że lato będzie równie dobre. W momencie publikowania tego postu jestem już po ostatnich zaliczonych egzaminach, więc mam teraz trochę czasu na książki.

Kwiecień 2022

1. "Król Bezmiarów" Feliks W. Kres - książka 5/5

2. "Dawca Przysięgi II" Brandon Sanderson - książka 4/4

3. "Trolle Putina. Prawdziwe historie z frontów rosyjskiej wojny informacyjnej" Jessikka Aro - audiobook 4/5

4. "Rebeka" Daphne du Maurier - audiobook 4/5

5. "Bieszczady. Dla tych, którzy chcą poznać je naprawdę" Adrian Markowski - książka 5/5

6. "Achaja. Tom II" Andrzej Ziemiański - audiobook 3/5

Maj 2022

1. "Czarodziejki W.I.T.C.H. Księga 3" Francesco Artibani i inni - komiks 4/5

2. "Wieża Jaskółki" Andrzej Sapkowski - książka 4/5

3. "Grombelardzka legenda. Serce Gór" Feliks W. Kres - książka 4/5

4. "Kirke" Madeline Miller - audiobook 3/5

Czerwiec 2022

1. "Gniewa" Katarzyna Berenika Miszczuk - audiobook 4/5

2. "Decimus Fate i Talizman Marzeń" Peter A. Flannery - książka 5/5

3. "Oberża na pustkowiu" Daphne de Maurier - książka 4/5 recenzja wkrótce

4. "Greenpoint. Kroniki Małej Polski" Ewa Winnicka - książka 4/5 recenzja wkrótce

5. "Dziewczyna, która skoczyła do morza" Axie Oh - ebook 5/5 recenzja wkrótce

6. "Grombelardzka legenda. Wstęgi Aleru" Feliks W. Kres - książka 4/5

Teraz czytam:

1. "Tak blisko. tak daleko. Bieszczady po drugiej stronie granicy" Krzysztofa Potaczały to książka którą dostałam od Wydawnictwa Prószyńskiego i jest to opowieść, dość szczegółowa, o polsko-ukraińskim pograniczu, o zapomnianych wsiach i podzielonych rodzinach. Jestem w połowie i podoba mi się szczegółowość autora. Zagłębia się w problemy i pisze bardzo rzetelnie.

2. "Gołoborze. Panna" słucham tego w audiobooku. Mega fajny słowiański klimat. Książka jest o Nawojce, która jako wyznawczyni starych bogów próbuje powstrzymać budowę klasztoru na Łysej Górze i zapobiec konwersji na chrześcijaństwo miejscowej ludności. Jest bardzo sympatycznie i tak dość oryginanie.

3. "Pani Jeziora" to finalny tom Sagi o Wiedźminie i czytam go po raz kolejny. Postanowiłam, że w tym roku przeczytam Wiedźmina ponownie i nawet dobrze mi to idzie.

4. Kolejna książka którą podczytuję powolutku to "Biedni w bogatym kraju. Przebudzenie z amerykańskiego snu" z genialnej Serii Amerykańskiej.

Czytelnicze plany na lato:

Ponieważ na jesień pojawi się u nas Historia Śródziemia, to chyba najwyższa pora na gruntowną powtórkę Silmarillionu, który czytałam dawno temu. Chcę też dokończyć trylogię Achai. Drugi tom, że tak powiem, tyłka nie urwał, ale chcę pocisnąć i przez lipiec i sierpień rozprawić się z Achają. Robię też podejście do kolejnej części Beniamina Ashwooda i mam nadzieję, że zostanę ostatecznie przekonana do tej serii. Mam też zaczęty, ale nie skończony kaukaski tryptyk. Ponieważ mam nieśmiałe podróżnicze plany związane z tamtą stroną świata, to chcę się zmobilizować i przeczytać w końcu reportaże Wojciecha Góreckiego "Toast za przodków" i "Abchazja".

To tyle, a jak bardzo zaczytana była Wasza wiosna?

Czytaj dalej »

czerwca 30, 2022

Grombelardzka legenda. Wstęgi Aleru - Feliks W. Kres

Opis wydawcy: Wstęgi Aleru wciąż wiszą nad Grombelardem. Nieuchronnie nadciąga kolejna Wojna Potęg. Dziś, jutro, a może za tydzień, gdzieś pośród smaganych wiatrem i deszczem szczytów, ożyje wroga siła. Ciężkie Góry po raz drugi w swej historii popękają od ciosów, będą się rozpadać, płonąć…

Każda kraina ma swoje legendy. Wśród szarych skał, w mokrych i ciemnych jaskiniach, śpiewa się o Królu Gór, niepokonanym olbrzymie powalającym wrogów samą siłą swego spojrzenia. O jego wiernym towarzyszu, wielkim kocie gadba, który okazywał szacunek wrogom. O małej Armektance, której przeznaczeniem było w tych górach umrzeć, a jednak pokochała je całym sercem, a Ciężkie Góry pokochały ją. O zdradzie, najpodlejszej z możliwych, a jednak niezbędnej. O poświęceniu całego gatunku, które miało zmienić losy świata.

Tak, to wszystko legendy. Ale bez legend Grombelard to tylko deszcz i wiatr.

Królowe Gór.

Zaczynając czytać ten tom, miałam nastawienie, że będzie to znowu taki swoisty zbiór opowiadań, jak miało to miejsce w przypadku poprzedniej części. A tu proszę, jest jedna spójna powieść, podzielona co prawda na rozdziały, ale to jedna całość. Autor kolejny raz mnie zaskakuje tym, jak płynnie przechodzi z jednej formy do drugiej i że to się klei ze sobą. Bohaterką jest znowu Karenira, zwana Łowczynią lub Królową Gór. Jak na życie w górach jest już całkiem wiekowa, a jej legenda coraz częściej jest opowiadana jako, właśnie, legenda. Nieustępliwa i twarda Łowczyni za przeciwniczkę dostaje Hel-Krehiri zwaną Kagą, młodą kobietę, a dokładniej kota w ciele kobiety i przy okazji rozbójniczkę która aspiruje do bycia nową królową gór.

Kres nie ma litości dla swoich bohaterów. Wciąż jestem w szoku jak zakończył się wątek Kareniry, ale z drugiej strony dostrzegam w tym pewną logikę. Jednocześnie uważam, że jej postać jest jedną z najlepszych jakie spotkałam w dotychczas przeczytanych częściach Księgi Całości.

Dwie potęgi.

Oprócz dwóch mocnych kobiecych postaci zagłębiamy się w nieco mistyczne rozważania nad wojną dwóch potęg Alerem i Szernią. Jest bardziej wzniośle i co nieco się wyjaśnia. Spotykamy też kolejnego z Przyjętych, który podąża za pewnym proroctwem i chce pomóc w jogo spełnieniu.

Bardzo mocno zarysowanym elementem jest tu polityka i różne utarczki pomiędzy urzędnikami, ale jest to kluczowe, do zrozumienia sytuacji bohaterów jak i całego Grombelardu. Bo okazuje się, że Grombelard to nie tylko deszcz i wiatr. Jestem bardzo ciekawa w jaki zakątek świata zabierze mnie Kres w następnym tomie.

Szczegóły:
Tytuł: Grombelardzka Legenda. Wstęgi Aleru
Tom: 3.2
Autor: Feliks W. Kres
Seria: Księga Całości
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Liczba stron: 400

Czytaj dalej »

czerwca 25, 2022

Kirke - Madeline Miller

Czarodziejka Kirke.

Kirke podobała mi się. Byłam do tej książki bardzo sceptycznie nastawiona po słabej Pieśni Achillesa, ale ostatecznie było dobrze i wyszedł naprawdę ciekawy retelling mitów greckich. Nie było rewelacyjnie, ale jest to książka warta uwagi. Kirke poznajemy jako młodą dziewczynę. Urodziła się jako córka boga Heliosa i nimfy Perseis. Odkrywa w sobie magiczną moc, sprzeciwia się ojcu, zaczarowuje Scyllę i przez to wszystko zostaje wygnana na wyspę Ajai.

- Jesteś mądra - rzekł w końcu.
- Jeśli to prawda, to tylko dlatego, że setki razy zachowywałam się jak głupiec.

Na wyspie zaczyta się mozolna nauka. Na samej sobie testuje czary, wywary i zioła dochodząc po wielu latach do perfekcji. Wiedzę o świecie czerpie od posłańca Hermesa oraz tych, którzy trafiają na wyspę przypadkiem. Kirke żyje bardzo długo, setki lat dłużej od ludzi. Jest to kobieta o wielu twarzach, która zmienia się z biegiem historii. Dostrzega swoje błędy młodości i robi się coraz twardsza.

Znane mity z nieznanej perspektywy.

Kirke jest poboczną uczestniczką wielu mitów greckich. Widziała narodziny Minotaura, rozmawia z Dedalem i Ikarem, a wiele lat później żyje z Odyseuszem czy spiera się z Ateną. I mimo, że miałam wielką frajdę w odnajdywaniu postaci z mitologii i poznawaniu nowych wątków, to Kirke ciągle wydawała mi się postacią poboczną. Jakby ona sama nie miała swojej historii ani swoich przygód, tylko ciągle wkraczała w te cudze. Mam nadzieję, że wiecie o co mi chodzi. Jej historia płynie spokojnie przez wiele lat. Bez zawirowań i większych emocji.

Wszystko toczy się powoli zupełnie jakby Kirke miała czas. Nie ma gwałtownych zwrotów akcji i jeśli lubicie powolne, melancholijne tempo w książkach, to powinno się wam spodobać. Ja czekałam na jakieś bardziej gwałtowne momenty i niestety się nie doczekałam. Może nie jest to książka szczególnie zapadająca w pamięć, ale dobrze spędziłam z nią czas i było całkiem sympatycznie.

Szczegóły:
Tytuł: Kirke
Tytuł oryginalny: Circe
Seria: Butikowa
Autor: Madeline Miller
Wydawnictwo: Albatros
Liczba stron: 414

Czytaj dalej »

czerwca 22, 2022

Gniewa - Katarzyna Berenika Miszczuk

Gniewa to kolejna po Jadze część historii szeptuchy Jarogniewy, potocznie zwanej Babą Jagą. Dostajemy następną porcję wspomnień szeptuchy, w których przedstawia życie w Bielinach za swojej młodości. Cofamy się do lat 80-tych kiedy to Jaga nie narzeka na brak zajęć.

Miłosne perypetie nieszczęsnego żercy.

Dostajemy takie dwie znaczące i przeplatające się linie fabularne. Pierwsza, ta bardziej obyczajowa dotyczy Mszczuja, który absolutnie nie zgada się ożenić z wybraną przez rodziców kobietą. Prosi on Jagę aby udawała jego narzeczoną. Ona w swoim rozkojarzeniu zgadza się i tak się jakoś plączą w tym kłamstwie przez całą książkę. Jest całkiem zabawnie, w szczególności, że do akcji wkracza była zaborcza narzeczona wagi ciężkiej. Oprócz tego jesteśmy świadkami normalnego życia w Bielinach i okolicy. Odbywają się swadźby, pogrzeby i różne rytuały.

Tajemnicza śmierć i podejrzana bogini.

Drugi wątek jest bardziej fantastyczny. W nim pojawia się pewna bielińska rodzina, rozpustna córka oraz Dziewanna i Marzanna. Do tego dochodzi kryminalna zagadka i pewna martwa pacjentka Jagi, o którą zaczęła pytać policja, a która kupowała często miłosne eliksiry. Jaga oczywiście podąża po tropach na które zwykła policja nie zwraca uwagi i dochodzi do pewnego bóstwa zamieszanego w sprawę. Troszkę nowych słowiańskich potworów się znowu pojawia.

Nie jest nudno, coś się zawsze dzieje nawet jeśli są to przyziemne sprawy mieszkańców Bielin. Jaga jest bardzo fajną i konkretną bohaterką, czasami jest zakręcona i nieco ironiczna, ale ogólnie lubię ją. Oprócz niej spodobał mi się bardzo okoliczny grabarz, natomiast Mszczuj wciąż jest jedną z miej lubianych przeze mnie postaci, chociaż miał kilka swoich momentów chwały. Jest to naprawdę wciągająca książka, która czyta się sama. Luźna i idealna na lato lektura.

Szczegóły:
Tytuł: Gniewa
Cykl: Kwiat paproci
Tom: 0,75
Autor: Katarzyna Berenika Miszczuk
Wydawnictwo: Mięta
Liczba stron: 444

Czytaj dalej »