grudnia 27, 2022

Harry Potter i Zakon Feniksa - J. K. Rowling


Od mojego ostatniego zaglądnięcia do Zakonu Feniksa minęło kilka lat i bardzo przyjemnie było wrócić do tej książki ponownie. Widać tu już wyraźnie, że ta część jest dla nieco starszego czytelnika. W Hogwarcie i poza nim zrobiło się niebezpiecznie. O ile film widziałam całkiem niedawno, tak po książkę nie sięgam co chwilę i bawiłam się znakomicie.

Krótko o fabule.

Harry Potter nie ma w tym roku lekko. W wakacje czuł się odcięty od informacji, a kiedy zaatakowali go dementorzy musiał stawić się na przesłuchanie do ministerstwa i wyjaśniać dlaczego użył magii. Mało kto ze świata czarodziejów wierzy, że Voldemort powrócił. Znowu został zebrany Zakon Feniksa który niweczy plany Voldemorta, ale Harry, Ron i Hermiona ze względu na wiek nie są dopuszczani do pełnych informacji. Wiele rzeczy muszą odkryć na własną rękę. W Hogwarcie natomiast pojawia się Dolores Umbridge, która obejmuje posadę nauczyciela obrony przed czarną magią. Wkrótce za zgodą ministerstwa zostaje Wielkim Inkwizytorem i zaczyna wprowadzać w szkole zmiany i terror. Harry z przyjaciółmi na własną rękę zaczyna uczyć jak się bronić, a przez cały rok śnią mu się dziwne drzwi. 

Spojrzenie po latach.

Patrząc na tą książkę ponownie, stwierdzam, że Harry jest tu jednak strasznym dupkiem, szczególnie na początku książki. Ja rozumiem, że był zły na odsunięcie go od informacji i na te wszystkie szlabany początkiem roku, ale zachowywał się jakby zupełnie nie myślał. Nie pamiętałam że te fochy były aż tak intensywne i bardzo mnie jego postawa irytowała. Jestem za to fanką profesor McGonagall i tego jak umiała zgasić Umbridge. U naszych przyjaciół okres nastoletniego buntu jest już w pełni. Zaczynają się pierwsze bardzo nieporadne randki. Zbiegło się to z silnym stresem przed egzaminami i kolejnymi decyzjami Umbrdge, które sprawiły, że Hogwart przestał być przyjemnym i bezpiecznym miejscem dla uczniów.

Mogę też z przyjemnością napisać, że zaproszenie do projektu drugiego ilustratora, Neila Packera, wyszło na plus. Ilustracji jest bardzo dużo. Jim Kay odpowiada głównie za duże ilustracje i ozdobniki do rozdziałów, a Packer zrobił całą masę mniejszych i większych pojedynczych elementów do tekstów i fajne wielkie infografiki. W porównaniu do Czary Ognia, gdzie trochę ponarzekałam, jest dużo lepiej i aż milej się czyta. 

Patronus

Drzewo genealogiczne Rodu Blacków

Luna i Harry w pociągu do Hogwartu

Peron pełen uczniów.

Przykład ozdobnych, małych rysunków w tekście.

Grafika z korytarzem Szpitala Świętego Munga

Ozdobna grafika wokół tekstu. Takie coś robi wrażenie może nawet bardziej od samych ilustracji postaci.

Piękny rysunek na początku rozdziału. 


Szczegóły:
Tytuł: Harry Potter i Zakon Feniksa
Tytuł oryginalny: Harry Potter and the Order of the Phoenix
Tom: 5
Autor: Joanne Kathleen Rowling
Wydawnictwo: Media Rodzina
Liczba stron: 568

"Harry Potter i Zakon Feniksa” do kupienia na Bonito
Czytaj dalej »
0
Etykiety:
,

grudnia 19, 2022

Zimowe zaręczyny - Christelle Dabos

Magia w świecie steampunku.

Tom 1 serii Lustrzanna to książka niby opierające się na podobnym podobnej strukturze co inne książki młodzieżowe, ale jednak ma w sobie tą niezwykłość i wyjątkowość nowego świata który stworzyła autorka.

Nasza bohaterka to Ofelia. Jest czytaczką, która dotykiem dłoni może przeczytać historię każdego przedmiotu, a oprócz tego jest w stanie przechodzić przez lustra. Jest również typem osoby lubiącej pracować samotnie, bardzo niezdarną ale też skrytą, a na pewno można o niej powiedzieć, że absolutnie nie garnie się to do zamążpójścia. Okazało się jednak, że z jej rodzinnej arki Animy musi wkrótce wyjechać, bo została zaręczona z Thornem, mężczyzną z zupełnie innej arki – Bieguna i jej stolicy, latającego Niebiasta. 

Mroźne i tajemnicze miasto.

Tam trafia do świata mroźnego i zupełnie innego od tego który zna. Wszędzie jest pełno iluzji, a wszyscy zdają się grać w jakąś grę i kierować się zasadami, których ona nie pojmuje. Ciągle jej powtarzają, że jest niebezpiecznie i ma się nie wychylać i ukrywać w wielkim mieście o wielu piętrach, gdzie przeżywa różne drastyczne przygody kamuflując swoją tożsamość. Ofelia stara się być niezależna i robi wiele rzeczy po swojemu i wbrew temu o co prosił ją Thorn.

Thorn  jest osobą bardzo tajemniczą. Jest typem milczącegoolbrzyma i szczerze mówiąc w tej książce zupełnie nie mogłam go rozgryźć. Praktycznie ani razu się nie otworzył. Końcówka oczywiście jest bardzo obiecująca, bo troszkę jego emocji wychodzi na wierzch, ale mam wrażenie że dopiero w kolejnych częściach poznamy tą postać lepiej. bo mnie on bardzo zaintrygował i bardzo mi się podoba taki typ bohatera. 

Latające wyspy.

Bardzo spodobała mi się struktura świata tego, że po jakiejś wielkiej katastrofie ludzkość uratowała się na kilku latających wyspach między którymi można podróżować latającymi statkami. Na arkach rządzą różne prawa, a ludzie mają niesamowite moce. Niektórzy potrafią ranić na odległość, inni wpływają na emocje, a jeszcze inni potrafią siebie doskonale zakamuflować. A wszystko to w takim lekko steampunkowym klimacie. Bardzo ciekawie. 

Co do minusów, to cała książka jest dość długa. Chwilami było wszystko za bardzo rozwleczone jednak ciekawość pchała mnie naprzód i czytałam dalej. Bardzo denerwowała mnie ciotka Ofelii, psuła mi nastrój tajemnicy i irytowała swoim zachowaniem. Dopiero pod koniec książki zaczęłam powoli pojmować zasady, które rządzą tym światem, a początek był dla mnie słabo zrozumiały.

Podobało mi się. Zaskoczyła mnie ta książka, a podchodziłam do niej z pewną dozą nieufności. Jestem przekonana że po kolejne części również sięgnę.

Szczegóły:
Tytuł: Zimowe zaręczyny
Tytuł oryginalny: Les Fiancés de l'hiver
Seria: Lustrzanna
Tom:1
Autor: Christelle Dabos
Wydawnictwo:  Entliczek
Liczba stron: 384

"Zimowe zaręczyny” do kupienia na Bonito
Czytaj dalej »
0
Etykiety:
, ,

grudnia 09, 2022

Czerwony kur - Magdalena Zawadzka-Sołtysek


We wsi znowu mieszają bogowie.

Znowu zanurzamy się w świat słowiańskich bogów, wiejskiego życia i problemów z nadnaturalnymi istotami.

Nastało lato i do Krukowca zawitał upał i susza. Zbliża się Kupała i istnieje obawa, ze kwiat paproci nie zakwitnie. Tymczasem we wsi zjawia się uśmiechnięta dziewczynka, którą widza tylko niektórzy, a która przyczepia się do ludzi i ich męczy. Tym razem Gniewichy, jest dużo mniej. Trochę szkoda, bo bardzo polubiłam ta starszą matronę, jej charakterek i niewyparzoną gębę. Opowieść ta jest o społeczności jako całości i każdy z jej członków odgrywa tu bardziej lub mniej znaczącą rolę. Czyli mamy tu bohatera zbiorowego – wieś. Przez ten upał z mieszkańców wychodzi olbrzymia agresja, a w dodatku grododzierżca zarządza budowę karczmy co jest kolejną przyczyną konfliktów. No cóż, to doskonale odzwierciedla obraz naszego współczesnego społeczeństwa, prawdziwe studium ludzkich postaw i zachowań.

Pojawiają się słowiańskie demony mające swoją genezę w słońcu i upale. Sporą rolę dostał Leszy i wilki. Mnie nadal zaskakuje postać Korzenia – niby niemowa, ale coś w sobie ma. . Bardzo polubiłam tą serię.  Warto też przypomnieć sobie pozostałe tomy, bo szczerze mówiąc trochę zapomniałam kto co zrobił wcześniej, a kilka wątków się tu domyka. Mam tylko jedno ale, w tej części też nie ma takich super ilustracji jak w pierwszych tomach. Miało to swój urok. Polecam tą serię wszystkim fanom słowiańskiej fantastyki. Zakończenie sprawiło wrażenie ostatecznego, ale mam szczerą nadzieję, że pojawi się kolejny tom.

Szczegóły:
Tytuł: Czerwony Kur
Seria: Ślady Leszego4
Tom: 4
Autor: Magdalena Zawadzka-Sołtysek
Wydawnictwo: Underworld Kingdom
Liczba stron: 266
Czytaj dalej »
0
Etykiety:
, ,

grudnia 08, 2022

Pani Dobrego Znaku. Wieczne Cesarstwo - Feliks W. Kres


 

Na czele największego majątku w kraju stanęła...niewolnica. Przerażona, zagubiona i samotna. Słaba.

“Uzurpatorka!” krzyczeli.

A jednak poszli za nią.

Poszli za nią rycerze z najlepszych domów, prości knechci, niewolnicy i majętni mieszczanie. Uwierzyli w marzenie i ruszyli po odzyskanie dawnego Dartanu - królestwa zbudowanego z rycerskiego honoru, wojennej chwały i pieśni o wiecznej miłości. Szlachetni marzyciele ruszyli na śmiertelny bój, po którym długo jeszcze będą opłakiwać godnych przeciwników, których musieli zabić.

W świecie rządzonym przez mężczyzn i urządzonym dla mężczyzn, kobieta nie ma szans wygrać, grając zgodnie z zasadami. I Ezena doskonale o tym wie. Zamiast grać, przewraca szachownicę, a zaskoczonemu przeciwnikowi wbija sztylet w serce. Tak właśnie wygrywa się z Wiecznym Cesarstwem. Tak właśnie prowincję czyni się Królestwem.

Źródło: lubimyczytac.pl

Militarna książka.

Poprzednia część była super. Były niezależne kobiety, dworskie intrygi i królestwo ze środka puszczy. Tu królują militaria i o dziwo, akcja zwalnia. Początek był dla minie dość ciężkostrawny. Wojna i polityka z nią związaną skutecznie mnie znużyły. Opisy batalistyczne zostały rozwleczone na pół książki. Są długie, pełne logistycznych zagadek, problemów zaopatrzeniowych czy problemów z formowaniem szyku co, niestety, pozbawione jest dynamiki. W skrócie ciężko się połapać co się gdzie dzieje. Za to plusem jest pokazanie wojny z perspektywy obu stron konfliktu.

Na szczęście końcówka była ciekawa. Było trochę emocji, których przyczyną były znowu trzy kluczowe dla historii kobiety w tym Ezena. Tu wtrącę dygresje, że kobiety u Kresa są bardzo charakterystyczne. Często zwariowane i zdecydowanie bardziej porywcze i nieprzewidywalne od mężczyzn. Rozwój Ezeny do roli władczyni też jest nieprzewidywalny i trudny. 

Jest to bardzo militarna książka. Podobała mi się zdecydowanie mniej od poprzedniego tomu i chyba była najsłabszą jak do tej pory odsłoną Księgi Całości. Mam wojenny przesyt po tej części, jednak nie mogę nie docenić autora i jego zamiłowania do scen militarnych. Wszystko tam się, mimo wszystko, ładnie ze sobą kleiło. Ja się nie poddaję i czytam dalej tę serię z nadzieją, że kolejna część bardziej mnie wciągnie. 

Szczegóły:
Tytuł: Pani Dobrego Znaku. Wieczne Cesarstwo
Tom: 4.2
Autor: Feliks W. Kres
Seria: Księga Całości
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Liczba stron: 600

"Pani Dobrego Znaku. Wieczne Cesarstwo” do kupienia na Bonito
Czytaj dalej »
0
Etykiety:
,
Subskrybuj: Posty (Atom)