Lil i Put. Parada przypałów. Tom 5 - Maciej Kur, Piotr Bednarczyk

września 26, 2020

Lil i Put. Parada przypałów. Tom 5 - Maciej Kur, Piotr Bednarczyk

Lil i Put to jeden ze stosunkowo niewielkiej liczby komiksów jakie czytałam. Szczerze mówiąc, to do tej książki najbardziej skusiły mnie krótkie przygody publikowane w Nowej Fantastyce, które uatrakcyjniają mi lekturę magazynu już od dłuższego czasu.

Cała książka składa się z krótkich epizodów, które w większości były publikowane właśnie w magazynie NF, ale jest też sporo nowych przygód i nieco dłuższych, kilkustronowych opowieści.

Źródło: Lil i Put. Parada przypałów.

Postacie Lila i Puta, sympatycznych małoludów, są absolutnie przezabawne i bardzo sympatyczne, więc zaczynając czytać uśmiech nie schodził mi z twarzy. Nasi bohaterowie wplątują się wiele komicznych sytuacji i w taki niezwykły dla siebie sposób podróżują przez świat pełen elfów, krasnoludów i innych dziwnych fantastycznych stworzeń. Moi ulubieńcy oprócz tytułowych postaci to oczywiście Morbinka oraz grupa krasnoludów z Iwanem na czele. 

Jak już mamy komiks, to warto aby wspominała coś o kresce (czy to tak się fachowo nazywa?) i jak ta cała historia jest narysowaną. Żywe kolory oraz sympatyczne proste postacie sprawiają, że całość jest prawdziwą ucztą dla oczu i bardzo przyjemnie się czyta. 

Przygody Lila i Puta zadowolą nie tylko małych czytelników, ale również dorosłych odbiorców. No ja się bawiłam wybornie i bardzo żałowałam, że tych przygód nie jest więcej.

Ja bardzo polecam zaznajomienie się z przygodami małoludów. Uwielbiam taki humor. Zresztą sami zobaczcie jak to super wygląda: 

Źródło: Lil i Put. Parada przypałów.

Źródło: Lil i Put. Parada przypałów.

Szczegóły:

Tytuł: Lil i Put. Parada przypałów

Tom: 5

Cykl: Lil i Put

Autor: Maciej Kur, Piotr Bednarczyk

Wydawnictwo: Egmont

Liczba stron: 48

Czytaj dalej »

Farma lalek - Wojciech Chmielarz

września 23, 2020

Farma lalek - Wojciech Chmielarz

To już druga część serii z komisarzem Mortką Wojciecha Chmielarza jaką przeczytałam i Farma lalek podobała mi się zdecydowanie bardziej od pierwszego z tej serii Podpalacza [KLIK].

Małe miasteczko pośrodku niczego.

Jakub Mortka jest w Krotowicach, małym miasteczku w kotlinie jeleniogórskiej, na zesłaniu (efekt jego działań z Podpalacza). Miało być nudno i spokojnie, ale wkrótce zaginęła dziewczynka. Szukając jej Mortka trafił na opuszczoną kopalnię uranu w której znalazł okaleczone zwłoki wielu kobiet. Zaczął drążyć sprawę razem z komisarzem Lupą z miejscowej policji jako niezależny konsultant z Warszawy. Trafiają na ślad tajemniczej farmy. 

Romskie sprawy.

Sprawa kryminalna jest o tyle ciekawa, że na terenie Krotowic zamieszkuje bardzo liczna społeczność romska. Miejscowi, a także niektórzy policjanci są dość negatywnie nastawieni do cyganów, co bardzo komplikuje prowadzenie śledztwa i nieco zakłóca pogląd Mortki na całą sprawę. Dodatkowo dostajemy wytłumaczenie części romskich zwyczajów i zasad funkcjonowania ich społeczności, co dla mnie było mega ciekawe. Wojciech Chmielarz po raz kolejny skonstruował świetną zagadkę kryminalną i po znowu udowodnił, że nie boi się ostrego języka, bo niektóre sytuacje były naprawdę brutalne. Za obrzydliwe opisy okaleczonych zwłok wystawiam najwyższą ocenę. Także jeśli Was kręcą takie klimaty, to Chmielarz jest naprawdę dobrym wyborem. Zaskoczenia gwarantowane.

Typ bohatera niby oklepany, ale...

Oczywiście autor zostawił nas po raz kolejny na takim troszkę rozjeździe życiowym komisarza. No i teraz muszę sięgnąć po kolejną część, bo jestem mega ciekawa co z Jakubem się stanie. Musiał się odnaleźć w dość zamkniętym światku małomiasteczkowego komisariatu. Niektórych z jego nowych współpracowników polubiłam, ale niektórych, jak Lupę, nie darzyłam szczególną sympatią. Kobiety to również stały punkt programu, a raczej przekleństwo Mortki, tutaj dosłownie, ale nie zdradzę niczego. W tej części polubiłam komisarza jeszcze bardziej, mimo jego wielu wad, problemów rodzinnych, finansowych i nie tylko. Jest to jedna z fajniejszych postaci jakie poznałam, mimo że można zarzucić, że jest to postać dość schematyczna, bo przemielony przez życie komisarz policji to wcale nie jest taka rzadka sprawa w szeroko publikowanych obecnie kryminałach.

Ja osobiście bardzo tę książkę polecam i również bardzo polecam całą serię z komisarzem Mortką. Po raz kolejny cieszę się, że sięgnęłam właśnie po nią. Słuchałam jej w audiobooku podczas biegania, więc audiobook również daje radę. Teraz posłucham dla równowagi czegoś innego, ale kolejna moja książka to na pewno będzie trzecia część przygód komisarza.

Szczegóły:

Tytuł: Farma lalek

Tom: 2

Cykl: Jakub Mortka

Autor: Wojciech Chmielarz

Wydawnictwo: Marginesy

Liczba stron: 376

    

Czytaj dalej »

Lovecraft na nowo i słowiański Matrix - Nowa Fantastyka nr 9/2020

września 18, 2020

Lovecraft na nowo i słowiański Matrix - Nowa Fantastyka nr 9/2020

Zapraszam na szybki przegląd wrześniowej Nowej Fantastyki. 

Publicystyka

Wita nas jak zawsze Marek Starosta i jego zastrzyk przyszłości. Tym razem pisze o wielkiej piramidzie wkopanej w głąb ziemi.

Kolejny tekst to Wspaniały artykuł o Billu i Tedzie. To cos dla fanów filmów SF, którzy pamiętają Wspaniałe przygody Billa i Teda oraz Keanu Reevesa, który się w nich pojawił. Niestety mi to mało co mówiło, jednak nie moje czasy, ale artykuł dobry.

Mnie bardzo zainteresowała rozmowa z Johnem Noblem, który grał Denethora we Władcy pierścieni (i w artykule jest byk, bo Denethor nie był królem – mój wewnętrzny fan lotr musiał się odezwać). Choć wywiad krótki, to bardzo treściwy i ciekawy. Nawet po tylu latach można odnaleźć jakieś ciekawe smaczki z planu filmów Petera Jacksona.

Strona tytułowa nęci nas nowym serialem HBO Kraina Lovecrafta. Nie miałam tej produkcji w planie, ale po przeczytaniu tego tekstu, jednak się skuszę. Jeśli jesteście ciekawi ile właściwie jest Lovecrafta w tym serialu, to polecam zaglądnąć i przeczytać.

Who is Who w słowiańskim Matrixie. Takiego artykułu się nie spodziewałam, a porównanie słowiańskich baśni i bajek do Matrixa to już zupełny kosmos dla mnie. Ale słowiański kącik jak zawsze niezawodny.

Stałe elementy to oczywiście Lil i Put, ciekawe felietony z których polecam Nieprzyzwoitą Słowiańszczyznę Witolda Jabłońskiego oraz Kosmiczne Rośliny z Lamusa.

Proza

Jeśli chodzi o opowiadania to nie ma ich tym razem za wiele, ale mamy za to jedną mikropowieść.

W prozie polskiej dostajemy Efialtes Rafała Majki. Autor ożywił greckich bogów i powołał do życia swoistego antybohatera, największego zdrajcę od dawna. Przyznaję, że dobrze się to czytało, ale antyczna Grecja to nigdy nie był mój konik.

Zdecydowanie mogę polecić drugie polskie opowiadanie Wasylisa końca czasów Aleksandry Radlak. Zaczęło się od problemów wywołanych przez wirusa i wyjściu z domu po świeczki do Dziwnej Babci. Potem bohaterka zostaje wyrwana z ram czasu i przestrzeni. Jest na Wołyniu, słucha opowieści o łagrach i końcu komunizmu w Polsce, a oprócz tego karmi małą laleczkę. Dziwne, ale interesujące i świetnie skonstruowane luźno nawiązujące do paru baśni. Z tego numeru najlepsze jak dla mnie.

Za to jeśli chodzi o prozę zagraniczną, to poleca się mikropowieść Gorel i Brzuchaty bóg: opowieść o czarach i pistoletach Lavie Tidhar. Tu nie będę się rozwodzić nad treścią, polecam po prostu przeczytać, bo to kawał dobrego fantasy

Ogólnie numer oceniam jako dobry. Proza trzyma wysoki poziom, ale z publicystyką nieco słabiej - żaden element mnie zbytnio nie zachwycił, ale też żaden nie zbulwersował i nie był widocznie gorszy. Polecam ten numer na ciepłe wrześniowe wieczory. 

Czytaj dalej »