lutego 28, 2015

Nowicjuszka - Trudi Canavan

W kolejnej części przygód Sonei akcja nabiera tempa w stosunku do poprzedniej części. Sonea zostaje uczennicą Akademii. Niestety nie wszystko idzie po jej myśli i nie może się cieszyć spokojem. Zaczynają się prześladowania ze strony innych uczniów. Super, że został wpleciony w tę powieść ten dość istotny problem jakim jest przemoc w szkole. Drugim zaskoczeniem i  urozmaiceniem jest wątek Dannyla - maga, który wyruszył w poszukiwanie wiedzy o czarnej magii i związek homoseksualny. Jak byłam pewna, że książka może być skierowana do dzieci, to w tym momencie mam pewne wątpliwości, ale nie jest to przedstawione bardzo rażąco. Bardziej konserwatywni z czytelników mogą być spokojni. Dodatkowej tajemniczości dodaje postać Wielkiego Mistrza i  powolne odkrywanie jego sekretów. Ku niezadowoleniu uczniów i samej Sonei, zostaje wzięta pod opiekę przez Wielkiego Mistrza. Z założenie jest to coś takiego, jak opiekun naukowy - tłumacząc to na nasz język. Sonea nie jest już mdła. Ciągle się rozwija i nabiera pewności siebie i charakteru.

Zdecydowanie fabuła jest ciekawsza niż pierwsza część. Zaczynają się pojawiać wydarzenia i sytuacje, które będą się ciągnęły już do końca trylogii. Czasami jest jednak monotonnie i te same myśli są powtarzane na dziesiątki różnych sposobów. Ale jest tego zdecydowanie mniej, niż w pierwszej części, co trochę irytowało.

Szczerze mówiąc, to co mnie przytrzymało to właśnie postać Wielkiego Mistrza Akkarina. Taka postać - zimna, tajemnicza i niedostępna dodaje uroku całości powieści. Wzbudza wielkie emocje i wzbudza sympatię. W pewnym momencie zdarzało się, że niecierpliwie czytałam kolejne strony czekając na fragmenty w których się pojawia.

Książka nie jest wielkim dziełem fantasy, ale posiada dobry i niestandardowy pomysł na fabułę, przystępny i łatwy język oraz bohaterów wzbudzających wielkie emocje.
Czytaj dalej »
0
Etykiety:

lutego 24, 2015

Księżyc nad Karoliną - Nora Roberts

Tradycyjnie w książkach Nory przeplata się wątek miłosny i kryminalny. W tym przypadku nie jest inaczej. Szczerze mówiąc na początku nie mogłam się wkręcić w tą historię. Poznajemy Tory, która po różnych przykrych wydarzeniach powraca do rodzinnego miasta, aby otworzyć sklep z rzemiosłem. No i właśnie... Mniej więcej za połowę książki nie mamy pojęcia o co chodziło z tymi jej problemami. Jesteśmy wrzuceni w centrum wydarzeń bez jakiegokolwiek punktu odniesienia, co może trochę denerwować, Żeby wszystko ogarnąć trzeba po prostu przeczytać książkę do końca.

Ciekawy jest wątek przemocy w domu i znęcania się nad dziećmi, W powieści został poruszony bardzo poważny problem współczesnego świata. Jest dobrze przemyślany. Zbrodnia z przed lat, która jest opisane na okładce książki trochę rozczarowuje, Czuć, że autorka wolała skupić się na elementach romansu i relacjach dziecko-rodzice. Wątek romansu jest dla mnie dziwny. Relacje między bohaterami posuwają się do przodu w zastraszającym tempie, co w normalnym życiu po prostu się nie zdarza.

Zaskakującym dodatkiem są umiejętności telepatyczne Tory i umiejętności przeczuwania wydarzeń. Chociaż wydaje mi si, że ten magiczny element jest zbędny.

Ogólnie książka jest wciągająca. Akcja toczy się w pięknych okolicznościach przyrody - bagna, łąki i pola uprawne generują niesamowity i lekko tajemniczy klimat powieści. Jeśli jesteście fanami Nory, tak jak ja, na pewno zadowolicie się tą książka.
Czytaj dalej »
0
Etykiety:
,

lutego 22, 2015

Błękitny dym - Nora Roberts

Powieść jest pełna ognia, pożarów i śledztw. Reena jest naszą główną bohaterką.  Ciekawe jest to, że nie jesteśmy z nią podczas jednego wydarzenia, ale przez całe jej życie. Poznajemy ją kiedy ma 11 lat, dalej przechodzimy przez czasy liceum, studiów aż do kariery policjantki i specjalisty od pożarów. 

Właśnie z pożarami mamy tu do czynienia. Problem ognia zaczyna się od spalenia pizzerni rodziców Reeny. Przez cały czas po piętach depczą jej pożary, dosłownie. Seria niewyjaśnionych podpaleń jest głównym wątkiem kryminalnym. Nie znam się na pracy policji i straży pożarnej, ale opisy ich działań oraz profile psychologiczne podpalaczy są dopracowane w najdrobniejszych szczegółach. Tak samo, jak cały proces podpalania i ustalania przyczyn pożarów. Widać, że autorka musiała się nieźle „nagrzebać”, co zaowocowało wspaniałą powieścią.

Książka wydaje się cienka, ale ma prawie 500 stron. To na szczęście nie spowalnia tempa akcji, która dodatkowo przechodzi na super turbo w ostatnich paru rozdziałach. Obok wątku pożarniczego poznajemy również bardzo liczną, włoską rodzinę Reeny. Opis ich relacji nieco rozładowuje napiętą nieraz atmosferę naładowaną stresem.

Oczywiście nie mogło zabraknąć miłości. Pojawia się nam wielu mężczyzn bardzo od siebie różnych. Od studentów, przez strażaków, biznesmenów, po stolarzy. Romans jednak nie dominuje nad wątkiem kryminalnym. Przez to został potraktowany trochę po macoszemu i odsunięty na drugi plan, co jest raczej rzadkie w książkach Nory. 
Czytaj dalej »
1
Etykiety:

lutego 20, 2015

Pieśń Jedwabnego Szlaku - Mingmei Yip


29-letnia Lily Lin, żyje skromnie w USA i zajmuje się pisaniem. Jej życie zmienia się, kiedy nieznana ciotka zostawia jej spadek w wysokości 3 milionów dolarów! Otrzyma go, jeśli wyruszy w podróż do Chin i wykona szereg niezwykłych zadań. Oczywiście decyduje się podjąć wyzwanie.  Na początku spotyka 21-letniego Alexa, który pomaga jej w czasie podróży i zawiązuje się między nimi niezwykła więź, która może odmienić obojgu życie. Jednocześnie w Stanach zostaje Chris z którym ma romans. Może to wydaje się problemem jak z telenoweli, ale jest tak umiejętnie opisane, że się tego nie czuje.

Zadania są dość nietypowe. Wędrując z Xi-an przez pustynię Takla Makan i góry Tien-szan wykonuje zadania, takie jak zdrapanie gliny z wojownika Terakotowej Armii, odwiedzenie mnichów czy znalezienie rzadkiego zioła. Wydaje mi się, że za mało jest opisów miejsc a za dużo przemyśleń i miłosnych scen. Fabuła jest intrygująca i zaskakuje w wielu miejscach. Prawdziwą bombą tej książki jest finał. Do samego końca nie wiadomo o co chodzi z tą tajemniczą ciotką i jak potoczą się sprawy z mężczyznami życia Lily.

Mingmei pisze bardzo charakterystycznie, co nie znaczy, że źle. Trzeba się przyzwyczaić do opisów typu: "pozwoliłam zachowywać się mu jak wygłodniałe niemowlę na piersi swojej matki". Jest to zupełnie inny styl od tego, który znamy z amerykańskich powieści. Ale ma swój urok. Polecam tą książkę miłośnikom literatury orientalnej.
Czytaj dalej »
0
Etykiety:
,

lutego 18, 2015

Czarownica z Funtinel - Albert Wass

Książka jest trudna. Piękna ale trudna. Dlaczego? Zaraz do tego dojdę, a na razie skupię się na tytule i okładce bo właśnie to mnie skłoniło do sięgnięcia po nią. Oczywiście również umiejscowienie na półce w dziale fantastyka. Nie wiem kto i czym się sugerował kładąc tam tą książkę, bo po mojemu koło fantastyki nie leżała. Poznajemy historię dziewczynki, która zostawiona sama sobie w lesie po aresztowaniu ojca stara się przetrwać. Można powiedzieć, że uczy się życia. Poznaje dobro i zło tkwiące w ludziach i nowe, zupełnie obce jej uczucia. Na swej drodze spotyka starą cygankę, która jej przepowiada, że każdy kto ją pokocha musi umrzeć. Przepowiednia się potwierdza, a po jakimś czasie to Nuca zakochuje się i.... No właśnie, dowiedzcie się sami ;) Chyba nie ma sensu tym razem "rozgrzebywać" fabuły.

Książka ma dokładnie 877 stron. To może lekko odstraszyć, ale chyba nie aż tak jak język jakim jest napisana. Albert Wass jest węgierskim pisarzem i jego styl przypomina trochę naszego Tetmajera czy Orzeszkową. Dlaczego ich? Książka pełna jest opisów przyrody dziewiętnastowiecznych Karpat w ówczesnym Siedmiogrodzie. W powieści dominuje umiłowanie przyrody i szacunek do Boga jako stwórcy wszystkiego. Oryginalna powieść "A funtineli boszorkány" została wydana w 1958r. a dodatkowo pełna jest wyrazów, które teraz uznajemy za archaizmy.

Są momenty interesujące i pełne akcji ale też takie, w których nie dzieje się absolutnie nic. Kilka razy zdarzyło mi się odłożyć ją na półkę. Jednak moja humanistyczna natura i ciekawość skłoniły mnie do przeczytania jej do końca. "Czarownica z Funtinel" to klasyka, polecam tym najbardziej wytrwałym czytelnikom.
Czytaj dalej »
0
Etykiety:

lutego 16, 2015

Uczeń skrytobójcy - Robin Hobb

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Jej forma to pamiętnik lub kronika pisany przez głównego bohatera Bastarda co jest bardzo fajne.

Spodziewałam się wyczerpujących opisów szkolenia na skrytobójcę, jak sugeruje tytuł. Niestety autorka raczy nas tylko paroma wzmiankami o poznawaniu ziół i kilku prostych misjach na początku trwania nauki. I tyle. Bastard żyje na zamku i poza szkoleniem opiekuje się końmi i psami z którymi ma bardzo dobry kontakt z powodu swoich niezwykłych zdolności. Nawiązuje przyjaźnie, a nawet w pewnym momencie styka się z magią. To z nią są też związane ataki na wybrzeża królestwa, ale nie jest to na razie jednoznacznie potwierdzone.

Na szczególną pochwałę zasługują wszystkie dworskie intrygi akcja tocząca się bezpośrednio obok nich. To one stanowią jeden z głównych walorów książki. Poza tym mocno związujemy się z Bastardem i przeżywamy razem z nim jego wzloty i upadki. Książka jest pełna opisów jego przemyśleń i refleksji. Pojawia się też kilka postaci pobocznych, do których od razu czuje się przywiązanie. Między innymi książę Szczery i Cierń - nauczyciel Bastarda.

A teraz to, co zirytowało mnie najbardziej. Krowa, Rycerski, Sikorka Krew z Nosa, Bastard, a także Brus i Tom. To wszystko są imiona, serio! Wyglądają, jakby wymyślało je dziecko. Tego się nie spodziewałam. Z jednej strony są te typu opis cech, jak np. Cierpliwa, a z drugiej te normalne jak Brus. Po co to mieszać? Jedni bohaterowie nazywają się normalnie a zaraz przy nich żyją ci z imionami "dziwnymi". I nareszcie jest Bastard, ale czemu nie po prostu Bękart. Jestem zdania, że skoro wszystkie imiona są tłumaczone, to wszystkie i bez wyjątku. Mam wrażenie, że lepszy byłby odbiór polskiego czytelnika, gdyby imiona pozostały oryginalne, angielskie. Na początku bardzo irytują, ale trzeba się do nich po prostu przyzwyczaić.

Podsumowując, historia zaczyna się interesująco. Książka ma pewne minusy, ale o nich zapominamy czytając w szczególności jej finał. To ta część rozbudziła moją ciekawość najbardziej i chyba skłonię się do sięgnięcia po kolejną część bo szykuje się jakaś "grubsza afera", która nie może mnie ominąć.
Czytaj dalej »
0
Etykiety:
Subskrybuj: Posty (Atom)