Latające książki: Siedem minut po północy

listopada 02, 2015

Siedem minut po północy - Partick Ness, Siobhan Dowd

Na tę książkę patrzyłam co jakiś czas przez całe targi książki. Ale zamówiłam ją to dopiero po dołączeniu do facebookowego wydarzenia Halloween - noc czytania, bo wydała mi się straszna i idealna na taką okazję. Wydawało mi się. Autorem książki jest Patrick Ness, który rozwinął pomysł powstały w głowie zmarłej na raka Siobhan Dowd. To jej dedykowana jest ta książka.

Okazało się, że książka ta nie jest straszna, ale przerażająco smutna i wzruszająca. Noc. Wybija godzina 12:07 i do okna pokoju trzynastoletniego Conora puka potwór. Chłopiec się nie boi, bo we śnie widzi bardziej przerażające obrazy niż potwór. Najgorsza jest jednak rzeczywistość. Mama Conora jest chora. Przechodzi kolejne chemioterapie, ale jej się nie poprawia. Conor nie może się z tym pogodzić. Okazuje się, że stary cis, którego postać przybiera potwór ma uzdrawiające, cudowne właściwości, które mogą wyleczyć mamę Conora. Potwór przybył, bo domaga się prawdy. Prawdy, która drzemie w Conorze. Opowiada chłopcu trzy historie o ludzkiej niesprawiedliwości, dobru i złu, niewidzialnym człowieku, wspaniałych królestwach i czarownicach. W każdej chłopiec dostrzega coś z siebie i z sytuacji w której się znalazł. Jednak czwarta historia należy już do Conora. W dzień chłopiec jest zwyczajnym dzieckiem, ale w nocy przenosi się do świata fantazji.

" - Otwórz - powiedział potwór, głosem tak donośnym, jakby między nimi

nie było w ogóle żadnego zamkniętego okna. - Chcę z tobą porozmawiać.

- Tak, pewnie - odparł cicho Conor. - Bo właśnie tego chcą wszystkie potwory. Rozmawiać"

Nie spodziewałam się, że ta książka tak mocno mną poruszy. Przepłakałam całą końcówkę. Z pozoru można by powiedzieć, że jest to książka dla dzieci. Przecież są w niej wątki fantastyczne, sam potwór wydaje się sympatyczny, wszystko pięknie i ładnie. Może oprócz choroby matki. Nie trzeba bardzo kopać, żeby odkryć bezdenną głębię mądrości, które dotyczą wielu aspektów ludzkiej natury, problemów przerażonego dziecka, które boi się stracić rodzica i świata dorosłych.

Okładka jest nieziemska, a wnętrze cudowne. Wydawnictwo Papierowy Księżyc się postarało, bo książka jest pięknie wydana. Sami zobaczcie, jak wygląda środek, bo tego opisać się nie da.

Chyba nie ma się co rozpisywać w tym przypadku. Polecam wszystkim tą pozycję. Taki typ literatury zdecydowanie zmienia sposób patrzenia na świat i ludzkie problemy.