Obca - Diana Gabaldon

marca 27, 2015

Obca - Diana Gabaldon

Nie wiem jak opisać moje uczucia po przeczytaniu Obcej. Jestem jednocześnie zachwycona i wstrząśnięta. Claire przenosi się w czasie do Szkocji z XVIII w. Wiedziałam, że nie będzie prowadzić sielskiego żywotu z księciem z bajki, ale to co się działo naprawdę mnie zszokowało. Jeśli szukacie świata pełnego romantycznych bohaterów, gdzie wszystko się dobrze kończy, to źle trafiliście. Szkocja zaskakuje swoją brutalnością, ciągłymi walkami, gwałtami, więzieniami i opisami tortur. Niektóre momenty są naprawę straszne.

Claire na swojej drodze spotyka szkota Jamiego, do którego zostaje przywiązana wbrew swojej woli przez małżeństwo. Z czasem zaczyna coś do niego czuć. Jednak cały czas tęskni za swoim mężem Frankiem, który został w roku 1945. Nasza bohaterka przeżywa wiele dylematów i czuje się rozdarta. Znajduje satysfakcję w leczeniu chorych i waha się: zostać czy odejść?  Mnie książka porwała od samego początku (konkretnie od strony nr 2). Jeśli czytasz uparcie do 4 rano, bo musisz skończyć to wiedz, że coś się dzieje ;). Z wielką radością oznajmiam, że fabuła się nie wlecze! Książka jest napakowana wydarzeniami do granic wytrzymałości. Pomimo nastroju lekkiego zdenerwowania pościgami i ucieczkami oraz obawami o życie, ogólny klimat jest niesamowity. Poznajemy szkocką gościnność, odwagę, przyjaźń i namiętność. Opisy zachowań, zwyczajów i strojów, a nawet celtyckie wtrącenia w dialogach generują przekonanie o autentyczności. Ja nie dopatrzyłam się żadnych historycznych nieścisłości.

Obca jest też naładowana różnymi emocjami. Bardzo przeżywamy losy Claire. Jak ona płakała, to ja też, jeśli się cieszyła, ja też się uśmiechałam (a wtedy ludzie w pociągu się na mnie dziwnie patrzyli). Ostatnie strony mnie mocno wstrząsnęły. Nie zdradzę o co chodzi, ale opisy cierpień fizycznych i psychicznych torturowanych i chorych były przerażające. Ale watro było to przeczytać. Od dawna żadna książka nie zrobiła na mnie takiego wrażenia. A to dopiero początek serii. Jest wprost genialna...

                                        

Szczegóły

Tytuł:  Obca

Tytuł oryginalny: Outlander

Cykl: Obca

Tom: 1

Autor: Diana Gabaldon

Wydawnictwo: Świat Książki

Liczba stron:  709

Czytaj dalej »

Królewski Skrytobójca - Robin Hobb

marca 24, 2015

Królewski Skrytobójca - Robin Hobb

Na końcu pierwszej części przygód Bastarda akcja tak przyśpieszyła i tyle się działo, że z ochotą sięgnęłam po drugi tom. No niestety, wróciliśmy do, powiedzmy, punktu wyjścia. Książka wlecze się niemiłosiernie, po czym znowu przyśpiesza na końcu. To tomiszcze ma ponad 700 i osobiście pierwsze 500 bym wycięła, bo nic znaczącego nie wnoszą do całości historii. Są to pojedyncze przygody, wydarzenia i wątek miłosny -jak dla mnie troszkę nie pasujący do klimatu, albo może nie pasował mi do samego Bastarda. Chyba granica pomiędzy Bastardem dzieckiem a mężczyzną jest za słabo zarysowana.

Co się dzieje w okolicy Koziej Twierdzy? Coraz więcej zarażonych kuźnicą, więcej statków atakujących wybrzeże, niepokoje na zamku. Tytuł sugeruje, że Bastard jest prawowitym skrytobójcą i podejmuje różne ważne misje. Niestety NIE. Powiedziałabym, że robi znacznie mniej, niż w poprzedniej części. W zamku panuje prawdziwa "rewolucja", najpierw za sprawą Ketriken, potem księcia Władczego. Polityka staje się coraz bardziej skomplikowana, kłopoty finansowe Księstwa są coraz poważniejsze.

Dobrze przedstawiony został związek z wilkiem Ślepunem. Coraz lepiej rozumiemy zawiłości umiejętności Rozumienia. Wszystko się kręci i miesza. Przyjaciele okazują się wrogami, władza króla słabnie. Bastardem targają sprzeczności. Jednym słowem istny misz-masz. Aż dziw, że autorka się w tym wszystkim nie pogubiła. Na razie wszystko do siebie pasuje. Końcówka została napisana z jeszcze większą pompą niż w poprzedniej części, ja byłam w szoku. Zupełnie się nie spodziewałam wydarzeń z ostatnich kart książki. Chyba się skuszę na trzecią część.

Czytaj dalej »

Cel snajpera - Chris Kyle

marca 20, 2015

Cel snajpera - Chris Kyle

To jest jedna z moich nielicznych książek wojennych i historycznych - tak, chyba mogę ją zakwalifikować jako historyczna. Nie spodziewałam się, że może mi się tak spodobać - jeśli opisy śmierci i wojny mogą się komukolwiek podobać.

Jest to biografia Chrisa Kyla, amerykańskiego snajpera SEAL. Co opisuje? Życie i śmierć, wolę walki i przetrwania. Spotykamy go jako nastolatka i wędrujemy z nim przez rozmaite szkolenia aż na wojnę do Iraku. Powstało wiele filmów o tej konkretnej wojnie, ale chyba żaden nie przedstawia jej w taki sposób jak ta książka.

Poznajemy znaczną ilość faktów na temat szkoleń BUD/s, snajpierskich i innych - nie ma oczywiście żadnych szczegółów, ale na wyobraźnie i tak nieźle działa. Pełno jest opisów tego, jak instruktorzy traktują rekrutów -czyli jak gówno - dosłownie tak to jest nazwane. Trafiamy do Iraku. Kyle był na 4 misjach i nawet służył z polskim GROM-em, nieźle co? I najfajniejsze jest to, że ich na łamach tej książki pochwalił. Akcje toczą się głównie w dwóch miastach  - Al-Falludża i Ar-Ramadi. Niektóre opisy szokują, a zarazem nie szokują z powodu stylu w jakim napisana jest ta książka. Czyta się ją łatwo. Każda nazwa broni, czy słowo z wojskowego żargonu jest wyjaśnione. Czy są opisy śmierci? Oczywiście, że są, ale sposób patrzenia na nie przez Kyla, jest pozbawiony głębszych emocji, szczególnie na te ponoszone przez rebeliantów."Ot, taki standard, kolejny zwyczajny dzień na wojnie". Bardziej emocjonujące są opisy strat kolegów. Widać, że wojskowi na misji patrzą na życie zupełnie inaczej, niż my. Są też fragmenty zabawne, a nawet wręcz śmieszne. Pomimo tego, że wszyscy są na wojnie, nie brakuje im humoru, powiedziałabym, że czarnego humoru.

Oczywiście szczegółowo opisane są wydarzenia związane z samymi najdłuższymi strzałami Chrisa. Najdłuższy to ponad 2 km. W końcu na okładce widnieje tekst "Historia najniebezpieczniejszego snajpera w dziejach amerykańskiej armii".

Ciekawe są fragmenty pisane z perspektywy żony Chrisa. Poznajemy szczegółowo jej emocje i odczucia od pierwszego spotkanie do stworzenie rodziny. Wydaje mi się, że w tej książce najbardziej naładowane energią są właśnie fragmenty przeżyć i zmartwień żony, czekającej na szczęśliwy powrót męża. Konflikt Bóg, Ojczyzna, Rodzina czy Bóg, Rodzina, Ojczyzna stanowi dość istotny problem w tej książce.

Polecam tą książkę wszystkim, naprawdę, bo jest świetna.

Czytaj dalej »

Kolekcjoner - Nora Roberts

marca 18, 2015

Kolekcjoner - Nora Roberts

Trochę mnie ta książka zawiodła. Jestem wielką fanką Nory, więc to mnie podwójnie uderzyło. Pomysł zapowiadał się nieźle. Niestety nie wyszło. 

Naszą parą to opiekunka domów i pisarka Lila i bogaty malarz Ash. Uważam, że to banał. Poznali się na komisariacie policji po śmierci brata Asha, który był zamieszane w jakieś szemrane interesy. Jakie? Zaginione carskie jaja nagle się znalazły. Najbardziej wartościowe w książce jest dla mnie tło historyczne i losy jaj. Nie brakuje teorii spiskowych o losach carskiej rodziny Romanovów, opisów sytuacji politycznej byłego ZSRR, a nawet znalazłam maleńka wzmiankę o Polsce. 

Fajne jest to, że głównym zagrożeniem jest kobieta. Takiego czarnego charakteru nie spotkałam jeszcze w książkach Nory, co jest miłą i ciekawą odmianą.

Związek Lili i Asha jestem dla mnie trochę sztuczny. Nie byli razem i nagle są. Gdzie tu jakaś "gra wstępna" do związku? To takie trochę nierealne. Ona jest zakręcona jak świński ogonek, a on próbuje odgrywać macho planując zemstę za brata, a na co dzień jest lekko ślimaczy i ogólnie ustatkowany. Oboje są w artystami i jest za dużo opisów artystycznych, analiz obrazów i metafor.  Po jakimś czasie to trochę męczy. Książka przyjemna, idealna do zrelaksowania, ale bez tej specyficznej głębi. 

Czytaj dalej »

Lewa Ręka Boga - Paul Hoffman

marca 15, 2015

Lewa Ręka Boga - Paul Hoffman

Ta książka to jakaś pomyłka. Przedstawia alternatywną rzeczywistość i jest parodią chrześcijaństwa z naciskiem na katolicyzm. Hoffman zamienił Jezusa na Powieszonego Odkupiciela, a  krzyż stał się szubienicą. Cała hierarchia tego para-kościoła ma niezmienioną formę, zakony, papież itp. Nie bardzo lubię książki związane z wiarą i ta chyba utwierdziła mnie w moim przekonaniu. Hoffman wyładowuje w niej wszystkie swoje żale na kościół.

Głównym bohaterem jest Thomas Cale, wychowany w jednym z zakonów. Po jakimś czasie ucieka z niego, spotyka kilku przyjaciół, wędrują razem... czyli standard. Nie wiem do końca czy towarzyszy Thomasa mogę nazwać przyjaciółmi, bo chyba nie za bardzo da się ogarnąć jego główne motywy i uczucia w pierwszym tomie serii. Jeśli to on ma być tą tytułową Lewą Ręką Boga, to na razie nie bardzo mu wychodzi. Spodziewałam się czegoś innego po tytule, który w jakiś sposób określa man tematykę.

Wracając do Hoffmana, on chyba sam nie bardzo wiedział jaki efekt chciał osiągnąć. Wiele książek drwi z religii w sposób zabawny, łatwy w odbiorze i to jest spoko, a ta pozycja jest bardzo sztywna i poważna. No szmira po prostu. Pomysł może i fajny, ale wykonanie poniżej wszelkiego poziomu. Niestety. Chwilami książka bardzo mi się ciągnęła, ale dzięki dynamicznej końcówce sięgnęłam po drugi tom, a raczej jego początek i dalej czytać nie zamierzam, to wiem na pewno. Przez początek nie da się przebrnąć. Czytając ma się wrażenie, że przedstawiony świat jest szary, brudny, pełen zła i wojen. Brakuje pozytywnych momentów. Wiem, że są osoby, którym się ta książka podobała, ja niestety do nich nie należę. Okładkę książki oceniam na 9/10, a treść 1/10.

Czytaj dalej »

Bezbarwny Tsukuru Tazaki i lata jego pielgrzymstwa - Haruki Murakami

marca 13, 2015

Bezbarwny Tsukuru Tazaki i lata jego pielgrzymstwa - Haruki Murakami

To moja pierwsza książka autorstwa Murakamiego i na wstępie mogę powiedzieć, że ma dziwny styl. Pisze bardzo specyficznie i nie każdemu może się to podobać.

Przechodząc do fabuły, głównym bohaterem jest Tsukuru, ma 35 lat. Jest to bardzo dziwna postać. Buduje dworce kolejowe, mieszka w Tokio i raczej jest samotnikiem na skutek pewnych wydarzeń z przeszłości. Tsukuru miał czwórkę przyjaciół: Czerwonego, Niebieskiego, Czarną i Białą - ich nazwiska zawierały kolory w przeciwieństwie do Tsukuru. Pewnego razu, kiedy nasz bohater był na drugim roku studiów wszyscy się od niego odwrócili, bez słowa wyjaśnienia. To wydarzenie jest pewnego rodzaju przełomem w jego życiu. Nie prowadziło jednak do przyjemnych chwil.

O co chodzi w tych latach pielgrzymstwa w tytule? To jest tytuł utworu muzycznego autorstwa Liszta. Ten utwór jest cały czas obecny w książce i pojawia się w najbardziej zaskakujących momentach. Patrząc na to inaczej może być to swoista metafora życia Tsukuru. Po stracie przyjaciół stał się samotny i z nikim się na dłuższą metę nie wiązał. Szedł przez życie tak jak pielgrzym - samotnie. Wyruszył także na wyprawę do Finlandii. Po wielu latach na skutek namów ze strony bliskiej przyjaciółki, Tsukuru postanowił zbadać sprawę odtrącenia i dowiedzieć się, kolokwialnie mówiąc, o co poszło. Jednak jego byli przyjaciele są już zupełnie innymi ludźmi. Problem ten jest bardzo interesujący. Z biegiem czasu rozwiewają się zawiłości dotyczące przeszłości, choć nie wszystkie. Niektóre pozostają w naszej strefie domysłów.

Język Murakamiego jest niespodziewanie odważny. W sumie nie spodziewałam się takich opisów stosunków międzyludzkich. W książce jest dość sporo filozoficznych rozważań. Mam wrażenie, że obserwowałam losy Tsukuru z pewniej odległości i nie zagłębiałam się w nie za bardzo, nie mogłam "wczuć się w postać". Klimat książki chyba najlepiej oddaje muzyka:

Czytaj dalej »