Latające książki: Wyznania gejszy

lutego 20, 2016

Wyznania gejszy - Arthur Golden

O japońskich gejszach widziałam już parę filmów dokumentalnych i nawet uczyłam się o nich na studiach, ale nie czytałam jeszcze żadnej książki. Wydało mi się właściwe sięgnięcie jako pierwsze po najsłynniejszą książkę czyli Wyznania gejszy. Od dawna stała na mojej półce, ale dopiero teraz zebrałam się do jej przeczytania.

Szczerze mówiąc, spodziewałam się wielkiej historii miłosnej. Uczucie oczywiście było, ale nie aż takie wielkie i gorące jak się spodziewałam. Poznajemy za to całe życie gejszy i wszystkie procesy przygotowujące do niego.

Mała Chiyo razem ze starszą siostrą Satsu mieszkają w małej rybackiej wiosce. Pewnego razu zostają sprzedane. Trafiają do Kioti i zostają rozdzielone. Chiyo trafia do Okiya i ma zostać gejszą. Droga ta nie jest jednak usłana różami. Mieszkająca w tym samym okiya co Chiyo gejsza Hatsumoto za wszelką ceną chce pogrążyć dziewczynkę, która straciła już całą nadzieję na lepsze życie niż służąca. Pewne wydarzenie sprawiło, że odzyskała wiarę w siebie. Na swojej drodze spotkała Prezesa, który zainteresował się smutną Chiyo, kupił jej słodycze i pocieszył. Od tej pory stał się dla dziecka pewnego rodzaju symbolem, że nie wszyscy dorośli i bogaci są źli. Za wszelką cenę Chiyo chce zostać znaną gejszą, dzięki czemu może jeszcze kiedyś spotka Prezesa. Dziewczynką zaczęła się interesować Mameha - gejsza rywalka Hatsumoto. Pomaga dziewczynce stać się sławną. Od tej pory znika Chiyo, a pojawia się Sayuri, która nie traci nadziei, że jeszcze kiedyś spotka Prezesa.

Osobiście najbardziej zaciekawiło mnie dosłownie parę stron opisujących czas II Wojny Światowej, kiedy dzielnice rozkoszy zostały zamknięte, a gejsze musiały pracować. Sama Sayuri musiała opuścić Kioto i wyjechać na prowincję, gdzie zajęła się farbowaniem tkanin. Okazało się też, że powojenny powrót do świata bogactw nie jest wcale tak prosty.

Parę słów o ekranizacji. To jeden z najsłynniejszych filmów fabularnych o Japonii i co jakiś czas puszczają go w TV. Sam film jest świetnie nakręcony z realistyczną scenografia i pięknymi kostiumach. Różni się od książki i jest bardziej romansem - co w powieści nie jest aż tak akcentowane. Jednak polecam go obejrzeć po przeczytaniu pierwowzoru.